

Luxueuze hotelkamers kunnen mij niet bekoren, de ideale kamer moet een beetje bric-à-brac zijn, met wapperende gordijnen, lichtblauw geschilderde muren, een oude commode en lamp, met krakende bedden, zodat van zodra ik de deur achter me dichttrek, mijn fantasie mij overal brengt waarheen ik wil, een kamer in Cuba, Madrid of Vals-les-bains, even los van de wereld, zijn gretige pers en idiote tijdschriftcultuur die bepalen wat hip is en "what not", wars van elk opgelegd denkpatroon of waardebeoordeling... klaar voor een memorabele nachtrust en een nog aangenamer ontwaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten