2060, Antwerpen, zowat de meest besproken buurt van de stad, in volle expansie maar soms zo door en door triest, zoals vanmorgen. Ik kwam buiten, de zon scheen, de blauwe regen bij de buren lag tegen de grond. Men had de staalkabel waarlangs deze plant zich slingert... gestolen! Op zo'n moment voel ik me teleurgestelder dan anders en smijt mijn gekheid rond het palaver over Jan Decleir die morgen in de krant erbovenop, die terecht zijn voorstellling stillegt vanwege individuen die ongegeneerd hun longen uitblaffen. Ok, voer alweer voor discussie, maar begin dan geen prietpraat te verkopen zoals 'directeur evenementen en communicatie bij cultuurnetwerk Davidsfond' Filip Salmon, die de kneuterige opmerking maakt dat mensen geen gsm's zijn die je kunt uitschakelen. Neen, inderdaad, da's spijtig zou ik zo denken, het draait allemaal om ouderwets respect, en godverdomme, de volgende keer dat U naar het theater gaat, let dan eens op dat drietal mensen dat blaft en voel dat dit geen gekuch is, maar... onbewust ongemakkelijk gedrag of behoefte aan aandacht. Of heb ik het mis?
nagel op de kop, weer maar eens
BeantwoordenVerwijderen