Zaterdag, ik reed in onze Opel Tigra richting Brussel, Larissa naast mij, parkeerden na lang zoeken en aanschuiven tussen hevige Marokkanen onze auto, en klommen vier hoog via de stalen buitentrap naar de danszaal in de Bottelarij, waar de vrolijke Michel Yang wachtte en ons onderwierp aan drie uur enthousiast dansen, vol energie en levensvreugde. Ik verliet het gebouw, startte de auto opnieuw en volgde de richtingaanwijzers ring, koos de verkeerde richting en deed de volledige toer rond Brussel om Tervuren te bereiken, waar Wim & Annabel hun winterbarbecue klaarmaakten, overtuigde vegetariërs, wie vlees wenste moest het zelf meebrengen. Annabel maakte haar abnormaal perfecte catering-kookkwaliteiten (absolute aanrader!) waar, zodat haar veggieburgers werden verslonden door de massa als christenen door de leeuwen. Half vijf 's morgens, haardvuur uit, bed in. Ontbijt, niets zo aangenaam als gesprekken met 'jonge', bewuste mensen over de meest uiteenlopende onderwerpen, snel de auto in, ring op, E 19, richting Geel, museum van het afscheid, Biosphere op de achtergrond, heerlijke reacties op mijn werk, mijn ouders die zich eerst zorgen maakten over mijn geestelijke toestand toen ze mijn werk zagen, maar rond de tafel in het cafetaria al snel mijn opzet begrepen, diepgang en éénvoudig menselijk contact in één ruimte, belangeloze inzet, zoeken naar zin en meerwaarde, snelweg, Jamie Woon, night air, thuis, rosé, manchego, blog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten