Ik wou dat ik een spar was, m'n naakte lichaam bedekken met harde naalden zodat niemand mij nog ziet, ademenend via de minuscule ruimtes ertussen, de lucht van verdriet of domheid ontdaan, mijn aders verwijderen zich langzaam uit mijn lichaam en planten zich in zompige bosgrond...
maar ik ben een lork met fijne voelsprieten die gedoemd zijn te sterven, elk jaar opnieuw goud op de grond, mijn huid is diep gegroefd, verweerd door jarenlang gepeins en snelle groei, mijn vruchten zijn kort en beknopt, aan mijn armen hangen lange slierten parasitair korstmos genietend van frisse geest en twijfel. Ach, wat kan het mij beroeren, blij dat ik een boom ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten