...het fijnste aan het leven vind ik de onberekenbaarheid, de uitersten, schoonheid en lelijkheid, arrogante mensen naast lieve mensen die een levenshouding hebben gevonden ten goede, mooi weer en regen, geluk en ongeluk in een beperkte tijd, een fantastisch knappe voetbalvrouw die ons appartement TOIT bezoekt tussen volkse wegenwerkers, een beetje Almodovar die een juiste visie vond op de realiteit, dood en leven tesamen, het besef van de eindigheid van ons leven en van daaruit vertrekken en relativeren, laat dat nou net het moeilijke zijn, leven in schoonheid kan een doel zijn op zich las ik, 'k heb een vermoeden dat dit in mijn geval klopt. Vannacht droomde ik over het boekje dat ik wil uitgeven, waarvan het ontwerp me nog steeds niet duidelijk was, het lag voor mij, ik bladerde er in, ik was tevreden. Moet ik het nog maken en waarom? Gisteren genoot ik van Tezuka van Sidi Larbi Cherkaoui, maar dan echt genoten, zonder kritische noot, en voelde dat hij er niet ver naast zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten