Autobahn op, zeven uur vlot rijden door een vlak, sober en hard landschap, een fles Fanta en noch einen schönen Tag! Ik raak de weg kwijt in Berlijn maar rij dan toch rechtstreeks naar mijn adres en vraag me af hoe ik het steeds klaarspeel zonder gps, in het midden dondert de S-bahn over de ijzeren brug, Kreuzberg leeft, een oude vrouw gehuld in bruine dekens loopt over de Oranienstrasse waar ooit punkers en krakers woonden, alle menschen werden brüder! Ik ben de bekrompenheid van vlaanderen beu, het zelfingenomen individualisme, het door de overheid opdrijven van werkduur om de kosten van zijn log apparaat te blijven financieren, het benepen georchestreerde gekibbel in pers over woorden en opinies zonder visionaire ingrepen, het ergste moet nog komen. Morgen trek ik op ontdekking in de wijk en hoop terug die sprankel cosmopoliteit en hoop te vinden, zoals het nazistische vliegveld Tempelhof dat omgevormd werd tot een gigantisch park, of het café Sudblock waar oude vrouwen, Turken, transgenders, mannen in maatpak samen koffie drinken aan een eerlijke prijs, of mensen op de barricades staan tegen de afbraak van het laatste stuk Berlijnse muur. Windhanen? Niet mijn ding...
Aérea Negrot - Deutsche Werden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten