interview met Geert door 'coffeeklatch'

30 jun 2008

leve de vakantie !


Het is weer zomer, Phaedra Hoste opent een luxeboetiek voor hondjes ingericht door opper-pekinees Porters, Leterme's politieke visie is die van BHV, meer en meer gasmeters worden afgesloten en het leven wordt gevoelig duurder. Maar de bamboe staat er prachtig bij, de zon schijnt, morgen houden we ons zomerfeest thuis met vrienden en witte wijn op ons terras, met nog de CAVA-kater van het B-architecten-feest van vorige vrijdag (dronken genoeg om op een onhandige manier eindelijk enkele woorden te wisselen met Oscar van den Boogaard) en de bubbels van Paul en Seb's feest in de aders. Joan as police woman zwoelt door de boxen en volgende week trekken we er op uit, niet met het vliegtuig vanwege de vliegangst en luchthavenstress, maar met de auto, via een overnachting in Zürich naar Pietrasanta ten noorden van Lucca, alwaar d'Anunzio zijn gedicht La pioggia nel pineto (de regen in het pijnboombos) schreef waarin geliefden en de natuur versmelten tot een geurende en wellustige illusie, waardoor ik direct aan Charlotte Mutsaers' Zeepijn moet denken, een heerlijk boek over vissen en kerstbomen.
...het regent op dennen
met schilfers en pennen,
het regent op mirten
van goden,
op groene cipressen,
op bremmen die kleuren,
op jeneverbessen
met vruchten die geuren,
het regent op onze gezichten
die branden...

Leve de vakantie!  

28 jun 2008

schemerstad II

Met wat overschoot van een stuk zeep ooit gekocht in zo'n honingwinkel in Brussel, schrobde ik mijn huid en hoopte op die manier mijn dag beter te kunnen starten. De ruwe handdoek vervolledigde het ontvelproces en liet me enigszins opgekikkerd achter in het midden van de badkamervloer. Misschien was er toch nog hoop voor vandaag! Op dat moment liet de, naar mijn mening enige aanvaardbare ringtone op mijn GSM, een vreselijk irriterende en snelle RINGRINGRING me opschrikken uit mijn onaangenaam ochtendritueel en verklaarde daarbij de dag voor geopend.
' hallo W., lekker geslapen, klaar voor de dag? Spijtig dat de zon niet schijnt!'
' Mmm.'
' Naar 't schijnt hebben ze ingebroken bij de apotheker in onze straat.'
' Mm, zou kunnen.'
' Het zal wel drugsvolk zijn van de straat hierachter, of Oost-blokkers, die zijn er genoeg tegenwoordig, waar blijven ze toch vandaan komen, ik weet het niet, maar 'k zei onlangs nog dat het de slechte kant opgaat zo met al die buitenlanders en al dat fijn stof, we zouden beter verhuizen naar Benidorm of zo...'
Daar maakte hij misschien een punt, leven in Vlaanderen is leven in een grote stad. Verhuizen, een nieuw leven beginnen op een verse plek met de natuur als bondgenoot leek me wel wat...verrek! Al negen uur, op het architectenbureau zit een vertegenwoordiger op me te wachten om me in te wijden in de geheimen van kringen in 't gazon zo groot als een voetbalveld en diepteboringen om energiekosten te besparen. Even snel bellen, onze alles-organiserende secretaresse knibbelde droogjes dat ik de afspraak had gemaakt, dus moest ik dit afhandelen. Snel een glas anti-oxidanten binnengeslagen en de fiets opgezwengeld richting werk. Diep binnenin voelde ik echter dat het niet meer fout kon, ik had een plan, mijn leven zou veranderen, niet door een nieuw hemd of een nieuwe flatscreen, neen! Een echte ommezwaai die de resterende jaren zouden verzachten van hel naar vagevuur, of als het enigszins kon tot hemel, mijn hemel zonder indringers. Wat ik toen niet wist was dat anderen in mijn plaats voor nieuwe wendingen gingen zorgen, want zo gaat dat meestal, je zit in een doodlopende straat en je krijgt onverwacht je ontslagbrief, er verschijnt iemand in je leven of je wordt aangereden door een dronken chauffeur die dacht dat je een glascontainer was. Gedaan met de schijnmens in mij die denkt te leven in een omgeving die misschien helemaal niet de omgeving is die hij zich verbeeldt, gedaan met mensen rondom mij met hun spel van testen en proberen, om te zien hoe ik reageer, hopend op het laten vallen van een steek om me dan af te kunnen maken. Gedaan met het veilig spel, geen risico's nemen en het leven aan te passen aan dat van de grijze massa om niet op te vallen. Want stel je even voor dat je wordt gelyncht door de buren van zodra ze merken dat je geen tv kijkt, of dat je poes niet ingeënt is tegen hondsdolheid of tekenbeten, je helemaal niet houdt van verse croissants-sloefen en dat je Clouseau haat, je mag er niet aan denken!

21 jun 2008

de brandende stofzuigerzak



Deze week was een hectische week, niet toevallig volle maan, met crisismomenten op ons werk, crisismomenten in de families, crisismomenten bij vrienden... vandaag dan ook alleen aan onszelf gedacht. Uitslapen, met de fiets naar de bibliotheek cd's en boeken kiezen (bib die onbegrijpelijk nog steeds open is tot maar 12 uur) met chocoladebroodjes en koffie in de zon op het terras van de glazen kubus, drugsverslaafden wachten ondertussen op het De Coninckplein op hun methadon. De gerestaureerde koepel van het immense Centraal Station bewonderd en dan de zollogie in met mijn valentijnscadeau-abonnement. Heerlijk slenteren in deze droomtuin, maffe stokstaartjes volgen, (h)eerlijke vogels, dromen naar briesende nijlpaarden met jong, half boven water, voorhistorische monsterdieren in het centrum van een stad. Wat een goed beleid met visie van de huidige directeur aan verschil kan maken! Lunch met rosé in de vernieuwde Kleine Bourla, een foorkramerversie van de Paon Royal, inclusief sponstechnieken op de muren, kristallen lusters en plastieken marmer op de tafels. Op de zaterdagmarkt kozen we kraakverse, rode poon voor een zuiderse ovenschotel, Griekse baklava en witte Siciliaanse Accademia del Sole met een parfum van perzik en peer, typisch voor de Viognier-druif. Het opzuigen van een smeulend takje na het opstoken van tuinafval in onze houtkachel leidde even later tot het in brand staan van onze stofzuigerzak. Geert ontkurkt de fles en Griech begeleidt dramatisch de proefsessie voor de juiste wijn op ons zomerfeest.

20 jun 2008

KIT KAT CLUB

Ik kon het niet laten, deze onvergetelijke scene uit cabaret, de film uit 1972 over het Berlijn net voor de tweede wereldoorlog, waarin de dreiging van het nazisme gedurende de film heimelijk binnensluipt, met oscarwinnende Liza Minnelli en Joel Grey...
money makes the world go round!

comic design


© geert verbruggen

16 jun 2008

dans 14-06-2008

Het voorbije jaar was een dansjaar, in september gestart als beginneling, enkele maanden geleden ingelijfd bij de gevorderden, dankzij het feit dat ik een man ben... Voor de jaarlijkse dansvoorstelling had Elsa namelijk nog een man nodig, die in de dansopleiding in de minderheid zijn, dus met een uiterste inspanning geprobeerd om deze groep bij te benen, wat natuurlijk een uitdaging was, ik kruip in het midden. Spijtig genoeg zijn de lessen gedaan en kijk ik vol goesting uit naar het volgende dansjaar met Elsa, de energieke en gedreven danslerares.

10 jun 2008

supersnel surfen


ok, onze modem is een oud model en 10 minuten wachten op het onvangen van e-mail is overdreven, dus overtuigde tele2 ons om over te schakelen op pure adsl, draadloos internet, handig in combinatie met onze nieuwe laptop. Bestelling 5 mei, "U ontvangt de modem binnen de 14 dagen". 3 weken later, nog geen modem. Dus bellen met tele2, na 15 minuten wachtmuzak, die ons koel wisten te vertellen dat de modem met UPS reeds was verzonden. Aan de deur geweest zonder verwittiging, en zonder het nalaten van een bericht. Maar een afspraak kan enkel met UPS, die ons dan weer meldde dat ze geen afspraak maken en dat we tele2 moeten bellen. Ok, uiteindelijk volgende vrijdag dan, ik een hele dag thuisgebleven, geen levering, geen bericht in de bus. Vandaag teruggebeld met tele2, ja mijnheer UPS is ondertussen al drie keer langs U geweest... "Mevrouw, ik heb spijtig genoeg geen vrouw aan de haard". Kunnen ze de modem morgen niet ergens anders afleveren? Ouders gebeld of ze morgen kunnen thuisblijven (wat een vraag) en teruggebeld met UPS. Maar mijnheer, voor dat adres kan ik niet verzekeren dat het morgen zal zijn. Dan de buur rechts gecontacteerd, die is tussen 12 en 14 uur thuis, maar vraag het anders aan de apotheker in de straat! Dus nu ligt er een briefje klaar om morgen aan onze bel te plakken, voor de 4e poging tot levering: bij afwezigheid te leveren hiernaast tussen 12 en 14uur, bij de apotheker tussen 14 en 18 uur, of als er iemand thuis is in dit gebouw kan ook daar.
Ik ben benieuwd of na een maand en 5 dagen ik mijn supersnelle modem zal ontvangen, anders hebben wij een probleem met ons zorgeloos surfen.

8 jun 2008

anti-diagonaal


het Zeemanshuis (architect J. Hertoghs) staat diagonaal in een (mogelijk) bouwblok, dus moet het weg. Van enge architectuurvisie gesproken. Breek af !

breek af !


Una giornata particolare, daar moet ik aan denken als ik het woonblok uit 1938 van architect Gustaaf Fierens zie in de Nationalestraat te Antwerpen. Herinner U de sfeer van het gebouw in de film, Sophia Loren en Marcello Mastroianni op het dak tussen de opgehangen witte was, terwijl Musollini beneden wordt toegejuicht. Zo ook is dit gebouw uit de jaren '30 (1938) een getuige van een uitzonderlijke periode tussen twee wereldoorlogen, met een eigen sfeer en prachtige (ok, het zijn geen krollekes, houten balken, gulden snedes en geschilderde madonnas) details. Dat het gebouw niet meer voldoet aan de huidige eisen, waaronder de strenge isolatieverplichtingen van de Kyoto-norm, en dringend toe is aan een grondige renovatie staat buiten discussie. Maar dat het enige alternatief (lees economisch meest voordelige) afbraak zou zijn, lijkt mij een louter financiële benadering van architectuur en daarom fout.
.
(Naar mijn mening kan men beter iedereen in een super-geisoleerde, compacte, lichte en mobiele container huisvesten, maar daar is het nog te vroeg voor vrees ik...

portable architecture- Pilar Echavarria M.)

Piet Raemdonck heeft zijn gallerij in dit prachtige gebouw (http://www.pietraemdonck.com/) en gaf er onlangs een vernissage met z'n laatste schilderijen, en architecturaal geinspireerd werk van Luc Boudens, met begeleidend jazz-orkestje buiten op de stoep, witte wijn, en veel schoon volk. Op één of andere manier droeg het gebouw mee toe aan de Zuiderse sfeer. Zonde dat deze architectuur alweer niet naar waarde wordt geschat...
Voor een beschrijving en knappe foto's van het gebouw zie http://www.avbg.be/documents/avbg-info_2008-2_grieten.pdf

7 jun 2008

verbouwing dakappartement 2007-2008

Nog enkele aanpassingen en kleine werken en de verbouwing van een dakappartement te Antwerpen nadert zijn voltooiing. Mijn hoofddoel was om een ontwerp te maken waarbij de moluren, plinten, kamertjes en verspringende muren werden verbouwd tot een helder grondplan met doorlopende lijnen, volumes, vlakken, zonder spektakelingrepen, en een rustige basis te creëren waarin de bouwheer verder zijn universum kan uitbouwen.

foto's Jeroen Verrecht
architect: Geert Verbruggen
bouwheer: Peter Philips - global creative director for Chanel Makeup