merel

Wekker, wakker, ontbijt voor de gasten gebracht, in de lentezon op ons terras naar de bamboe geluisterd, en de merel die nestelt in onze groenblijvende kamperfoelie, het bekje net boven het nest uit. Even later wordt zij afgewisseld door hem. Prachtige vogels, merels. Ondanks hun simpel, bruin of zwart uiterlijk, fantastisch mooie fluiters, veel mooier dan een nachtegaal. Doet me denken aan Kate Bush die na 12 jaar stilte, recent terug tevoorschijn fladderde met een prachtig tijdloze CD, Aerial. In het nummer Aerial Tal gaat de kirrende fee een duet aan met een fluitend exemplaar. Ik ontdek trouwens zojuist dat de hoes een soundwave voorstelt van een zingende merel.

Dat vind U hoogstwaarschijnlijk niet terug in de pers, wel in overmate aandacht voor de nieuwe 'film' van Geert Wilders (voorpagina De Standaard), waarmee de pers zich alweer schuldig maakt aan het extreem uitvergroten en voeden van bepaalde conflicten tussen godsdiensten, overtuigingen, politiek,... Of wat dacht U van idiote programma's zoals 'alles moet weg' waarin onze Vlaamsche Superster Koen Wauters reclame maakt voor lobotomie. Een voor mij onbekende blonde bimbo geeft aan ons Koentje (ons Tommeke, ons Anneke, mijn vrouwke,...), op dat moment met Kevin Janssens in het water, een nieuwe opdracht: een truck voorttrekken met Rob Vanoudenhoven. HAHAHAHA... een wat? Een truck, Koen, een vrachtwagen..! HAHAHAHAHAHA.....HAHA...goe, goe! Of nog een portie Pfaffs? Zwarte teer kruipt heimelijk uit het televisiescherm, dringt ongemerkt uw lichaamsopeningen binnen, en verankert dommigheid en lelijkheid in al uw cellen...

.

Om het goed te maken, klik even op deze link:

http://webserv.nhl.nl/~borwell/wytgaard/geluiden/merel.mp3

respect

'the simple life'

Het blijft een constante in mijn blog... het belang van de natuur voor 's mens geestelijke welzijn. In Vlaanderen zijn er nog enkele stukjes bescheiden natuur, genoeg reden om ze te behouden en liefst uit te breiden, nu iedereen kreunt onder luchtwegobstructies en verkavelingsmentaliteit. Dit weekend, om het drukke stadsleven te ontvluchten, verbleven we bij vrienden in hun hutje in de Kempen dat ze handig en met gevoel voor levensgenieten hebben ingericht. Alles erop, eraan en eraf: geen electriciteit, houtkachel, vijver met overhangende dennen, hout kappen, wandelen, samen lamsbout koken op propaangas, flesje wijn nu en dan, en vooral de, buiten de vogels, bijna beangstigende stilte. 's Nachts sliepen we in een kleine caravan, vrieskou bij volle maan, vochtig bedje, broek en trui nog aan. Paasmorgen stralende zon, weide en beek aangevroren, bed uit, rechtstreeks met slaapkop langs de veldweg slenterend wakker worden, met de hese trompet van de fazant en lui boerenpaard dat onverschillig staart.

www.natuurpunt.be

portret

man in bad 20-03-2008

waarheid moet je niet zoeken

Huy, Tibetaanse instituut. Het Yeunten Ling (tuin der kwaliteiten) Instituut wordt als een van de grootste dharmacentra van Europa beschouwd. Dit centrum is erop gericht intensieve residentiële stages en retraites te bieden. Lama Karta, Lama Zeupa en Lama Tashi Nyima zijn de leraren van het Tibetaans Instituut. Vanaf hun jeugd verbleven zij als monnik in het klooster van Kaloe Rinpochee in Sonada, dichtbij Darjeeling. Bij een bezoek aan ons land verblijft de Dalai Lama in dit instituut.

Lama Tashi Nyima gaf ons een weekend initiatie in de meditatiepraktijk. Zijn verrassing over ons land is nog steeds niet weggeëbd: "Een land van een grote schoonheid, een land van vooruitgang met zeer goed voedsel en water, waar de mensen blijk geven van een goede inborst. Ik ben zo gelukkig dat ik de indruk heb in de wereld van de goden te vertoeven".

's morgens werden we in het kasteel gewekt door de gong, om 7 uur zaten we in de tempel in stille meditatie.

De zoektocht naar de Waarheid wordt niet gezocht bij anderen, een autoriteit, uit een boek. Zien betekent weten, en de waarheid onthult zich aan ons als we zien. Een mooi voorbeeld is de volgende afbeelding. Ziet U wat deze afbeelding voorstelt? Blijf proberen tot U ziet, en ontdek de rust die zich dan meester maakt over de geest. Zolang U niet ziet wat het voorstelt blijft de geest onrustig:

Wat schuilt er achter de opstanden in Tibet? zijn ze in spel gezet? Kan men spreken over 'de' Tibetaan als over één persoon (is Dutroux een belg?), is het een uiting van frustratie door jarenlange genocide en folteringen door de Chinezen (U zou voor minder een ferme toek op iemand zijn bakkes geven..!)?
Geweldloos verzet volhouden nadat de Dalai Lama, spiritueel en politiek leider van Tibet, met zijn regering vluchtte in ballingschap naar Dharamsala, Indie, is ongelooflijk in deze tijden van zelfmoordterroristen, instortende wolkenkrabbers en arbeiders die zoutzuur in de Maas willen storten. Ik begrijp de woede op de plastieken junk van de Chinezen, die van Lhasa een soort van Chinees Plopsaland hebben gemaakt. Ik besef dat er personen zijn in het Centraal Station die hiervan dromen, maar toch maar mooi niet voor mij...

Om af te sluiten enkele mooie foto's van het Tibetaans Instituut: zie en weet!

zie
www.tibetaans-instituut.org/cms/index.php?page=instituut-yeunten-ling-te-huy
Boeddhisme in alle éénvoud - Steve Hagen - uitgeverij Altamira-Becht, de duidelijkste uitleg over het boeddhisme die ik tot nu toe las.

plastieken tetten

klik op de foto voor een vergroting en U staat versteld!

deze foto nam ik vanmiddag in het nieuwe Centraal Station van Antwerpen. Een bouwwerk waaraan 7 jaar gewerkt werd, dat miljoenen euros heeft gekost, dat de toegangspoort moet zijn van deze diamantstad,...euh, als we nu eens plastieken bloemen plaatsen om het gezellig te maken?

Dat zijn dingen die ik nooit zal begrijpen (ik heb, echt waar, soms nachtmerries over plastieken kerstbomen "ja, want dan hebben we geen last van dennennaalden"...)

Waarom geen plastieken kinderen (heb je geen last van kakbroeken), plastieken diamanten (wegen lichter) die verkocht worden door plastieken poppen met plastieken borsten (kan je vanalles mee doen en het protesteert niet), plastieken bomen in het park (moet je geen bladeren opruimen),..?

Een bloem put zijn kracht uit de menselijke bewondering voor zijn vergankelijke schoonheid. Het is net dat tijdelijke karakter dat maakt dat we extra genieten van dit vluchtig, maar levende voorwerp.

doei, ik ga nog even mijn plastiek bloemen in de veranda voorzien van een vleugje rozengeur uit een spuitbus!

portret

portret Geert 13-03-2008

solitair, niet onthoofd

Gesnoeide (verminkte) bomen, onze Noorse vriendin vindt het een vreemd verschijnsel in ons land. Het is inderdaad uitzonderlijk geworden een boom in volle glorie en volwassenheid te mogen bewonderen. Als deze dan ook nog alleen staat in een landschap, wordt hij getuige van een toevallig geval van menselijk niet-ingrijpen. Een beetje zoals vissen die door de mazen van het net glippen, fier triomferen. Kijk even mee naar enkele exemplaren en besef waarom deze solitairen vroeger een goddelijk aura droegen.

Marcols-les-eaux Ardèche..........................Kreta

Humain - Ardennen ........................ Heilrimont-Ardennen

Plantentuin Meise ......................... Arboretum tervuren

Abdij van Orval

(Griezelt u ook van gesnoeide (lees onthoofde) berken in Kempense voortuinen..?)

Fisker'n Finn fiska fersk fisk forige fredag

Noorwegen, bulderend water, ijsgroenkoude meren en ijsvlaktes, gletsjers, wilgenroosjes, massa's bosbessen, bergkristallen, kou, worstjes op dennentakken boven een sprokkelvuurtje in de winderige hoogvlakten, muggen, elandborden, heerlijke koffie op desolate maanplekken, bostrollen, fjorden, houten staaf-kerken met geteerd Viking-houtsnijwerk, overzetboten, eenzame houten hutten met grasdaken, schapen, gloeiende houtkachel, garnalen op een broodje...

Ziel en lijf in gevecht met de opper-natuur, complete overlevering aan de elementen, rust en leegte, ijle lucht. Dennentakken zwaar onder de regen, in schemerdonker oe-hoe uil door het kierende venster, onder donsdeken luisterend naar de nacht.

Vigeland park Oslo ...........bergtrol ........................ ....foto vanaf de Geiranger-fjord

Vigeland, Noors beeldhouwer (°1869) die 212 beelden maakte voor het park te Oslo tussen 1907 en 1942, over leven en dood.

Munch, Noors schilder, door de confrontatie met ziekte en dood van moeder, zus (tbc) en vader, geestelijke onrust en de innerlijke beleveniswereld verbeeldend. Het geheim van dit schilderij: het is niet de persoon die schreeuwt, het is de natuur die oorverdovend schreeuwt en zo'n verpletterende indruk maakte op Munch. In 1937 werd dit door de nationaal-socialisten als entartete kunst bestempeld. Munch's uitgangspunt was niet de oppervlakkige schijn maar dat wat werkelijk gebeurt...

portret

portret Geert 6-02-2008

zeemonster

Soms voel ik me een zeemonster met afwijkende gevoelens en gedachten, zoals mijn familie mij soms bekeek in het verleden... Zo was ik enorm enthousiast en ontroerd door deze woning aan de kust, alhoewel het klaarblijkelijk nooit een voorbeeldfunctie toebedeeld kreeg:

Peter Callebout, misschien ook zeemonster, heeft een bijzondere positie ingenomen in de geschiedenis van de naoorlogse Belgische architectuur. Hij heeft een sterk individuele benadering, typerend door haar eenvoud en discretie. De architectuur is sober in kleur en materiaalgebruik. Dit drukt zich uit in de aandacht voor het vakmanschap en het gebruik van lokale bouwmethodes. Callebout streeft naar een synthese van traditie en moderniteit. Hierin werd hij sterk geïnspireerd door de Scandinavische architectuur en de Japanse traditie. Hij bouwde in 1962 voor een houtimporteur een vakantiewoning aan de Belgische kust in Zeebrugge.

Enkele jaren geleden werden wij er uitgenodigd voor een weekend. Dit 'huis' bewijst dat alles beter kan, dat er nog mensen zijn die geloven, namelijk dat door architectuur de beleving van de omgeving kan versterkt worden, dat er nog zoiets bestaat als respect voor de natuur, in dit geval de zee, de duinen en het achterliggende polderlandschap. Deze woning werd ontworpen met een duidelijk begrip van levensvreugde, interactie met de omgeving, symbiose met de natuur.

Eigenlijk raad ik iedereen aan om eens in deze woning te verblijven, om het verschil te begrijpen met een doorsnee appartement aan de kust: het zicht op het strand als het canvas vanuit de woningen op de Japanse tuin, het materiaalgebruik binnen en buiten, de subtiele verwijzingen naar de maritieme wereld, de aanleg van de tuin met duinzand en duingrassen, de oprit uit doorgesneden boomstammen. Bekijk de volgende foto's, voel uzelf even een zeemonster, en zie het verschil met De Zeemuur, opgelegd door ruimtelijke (wan)ordening in België. En het gaat dan niet louter om esthetische, uiterlijke kenmerken, maar om de optimale ervaring de zee te beleven vanuit deze woning en andersom. Wat kan het leven toch heerlijk éénvoudig zijn..!


zie

http://www.flickr.com/photos/erfgoed/2288533627/

http://www.openmonumenten.be/nl/uploads/b485.pdf

lente

Thuis hebben we een 'huisaltaar'. Een plek met afbeeldingen van Maria en boeddha. Niet vanuit een diepgelovige overtuiging, maar als onderdeel van een opvoeding, 'vaderlandsche' geschiedenis en persoonlijke ontdekkingen tijdens de grote tocht. Misschien is het een invulling van een gemis aan spiritualiteit.
Tussen 15 januari en 2 maart 1933 verscheen Onze-Lieve-Vrouw acht keer aan Mariette Beco als “De Maagd der Armen” in Banneux, België.

Beauraing, winter 1932-1933. Iets buitengewoons, in buitengewone omstandigheden. Het is al koud en donker. De tweede wereldoorlog staat voor de deur. In de duisternis verschijnt een licht. 33 maal, van 29 november tot 3 Januari, verschijnt Onze Lieve Vrouw aan 5 kinderen. Dit verhinderde niet dat ze bijna allen uiteindelijk stierven aan ziekte of ongeluk.

.

.

Deze foto namen we daar: 3 mensen in gebed voor de meidoorn waaronder zij verscheen, een view-masterblauwe hemel en denderende wagons van Solvin over de achterliggende spoorweg, hoger dan de Maagd (klik op de foto!)

Kleuterschool bij de zusters, klein kasteeltje. In mei mochten we de ommuurde, geheime tuin in, verre tocht naar het spierwitte beeld onder de boom. Blauwe boshyacinten en meiklokjes in een opgeschoten grasveld. Alles leek toen fris, zuiver en zoet.

Dit diepgeworteld gevoel van zuiverheid blijft aanwezig, en herken je tijdens een bezoek aan Beauraing, Banneux in België, of Lourdes in Frankrijk. Dat niet te omschrijven gevoel van oorsprong, idealisme en 'alles-komt-goed-en-heeft-een-reden-patent'.

.

Drie jaar geleden werd een fijne vriendin doodgebliksemd. Haar foto staat ertussen. Ook voor haar hoop ik dat ze terecht is.