Victor? Victoria?

De film, Victor Victoria, van Blake Edwards uit 1982, al minstens vier keer gezien, blijft geweldig, wel gay cliché vermoed ik, maar fantastisch gemaakt. In dit geval een scène met Leslie Ann Warren, die gefrustreerd dat haar lief verliefd werd op Julie Andrews, die zich voordoet als een man die een vrouw speelt, en zo ongewild bestempeld wordt als homo, ook al is de persoon op hij verliefd werd een vrouw, een extra 'vrouwelijk' nummer ten beste geeft. Heerlijke film, heerlijke muziek, lekkere gendermix,  genieten en vooral lachen!

recept

eindelijk... nog eens een recept, en dan nog wel voor zuiderse pizza! Let op...

pizza seefhoek

° bloem

° water 

° goei olijfolie

° artisjokbodems in bokaal

° doosje ansjovis gerold in kappertjes

° extra kappertjes

° zongedroogde tomaten

° mozarella

° 1 rode ajuin
° enkele druppels truffelolie
° verse rozemarijn

Bloem op het aanrecht, beetje bij beetje water bijdoen en goei olijfolie en kneden maar! Uitrollen met een deegrol en de bakplaat bekleden. Snij de artisjokbodems in stukken en verdeel over de deegbodem, strooi kappertjes erover, snij de ui fijn en verdeel, snij zongedroogde tomaten in stukjes en hup erover, bekleden met mozarella in stukken en versieren met de ansjovis, enkele druppels truffelolie en verse rozemarijn. Plaats in de oven op ongeveer 200°, wacht twintig minuten of tot alles heerlijk ruikt en dien op met een sla, in mijn geval krulsla met diezelfde goei olijfolie, peper, zout en gedroogde uitjes en vergezel van een frisse rosé d' Anjou Elysis of een glas (of twee) rode Beau Chêne, Grenache 2009. 

En dan... genieten maar!

wonderful numbers

Ontdekt via de wondere wegen van internet en nog meer in de ban van hedendaagse, electronische muziek, boeiend als een ontdekkingsreis, modern, verfrissend en niet vanzelfsprekend, net zoals het leven kan zijn!

alles is een verhaal

ik kocht vandaag een nieuwe stofzuiger, de motor van de vorige was nog volledig intact, maar al de plastieken brol eraan was kapot, klipsen, slang, kop, een Nilfisk, omdat hij metalicblauw is en ik wel van die Noorse, euh Deense naam hou, bij Vandenborre omdat ze daar nog service geven en het toestel niet kapot is binnen de twee jaar zoals alles wat ik koop in de MediaMarkt. De Meir liep vol volk, niet mooi, niet lelijk, gewoon doorsnee mensen die hun centen komen opdoen aan grijze kleding, Mexx, Bellerose, Zara, zelfs H&M is ten prooi gevallen aan saaiheid, sinds we tweedehands kopen ben ik fan van de originele en kleurrijke shirts, broeken en zelfs schoenen voor soms 1€, waarmee je kan koken, werken, de tuin intrekken, schilderen, zonder scrupules, heerlijk. In de Fnac greep ik naar het boek van Jean Philip De Tender, 'Alles is een verhaal' en zocht stiekem naar de bladzijde over mezelf, en streelde mijn ego, zoals ik wel vaker doe tegenwoordig, het boek is fris, origineel, zeer toegankelijk en doet verdere ambities vermoeden, ik begroet Paul die in fikse pas door het winkelcentrum loopt, drink koffie met kaneelsuiker en te veel slagroom, koop alle ingrediënten voor de Griekse piknikquiche die we morgen klaarstomen voor Luis en Lieve in hun boshuisje, drink een Koninck op het terras van café De Valk op de hoek van de Lange Beeldekensstaat en de Offerandestraat en zie twintig nationaliteiten passeren, rolstoelen, een Down-patiente hand in hand met een opgejaagde jongen in afgeleefde trainers, gesluierde en minder verhullende vrouwen, macho-mannen, fitnessmannen, frieten, dikke, maar dan hele dikke negerinnen, al een geluk dat de zon schijnt, soms vraag ik me af waar ik inspiratie moet zoeken voor dans, schilderen of teksten maar de wereld ligt hier in de stad, de overbuur klaxoneert luid omdat er iemand voor zijn poort staat, zijn vrouw schudt ontstemd haar hoofd als ik aanmaan tot kalmte, een drugsverslaafde jonge gast loopt opgefokt voorbij, de moeder met haar kroost in een bakfiets geniet van de alternatieve wereld, iedereen doet zijn best om te overleven, net zoals Paul Eugene (?) in zijn work-out video...

foto

portret

sparrenbos - olieverf op karton - 70x100cm - 27.08.2010

rouge coco

Enkele jaren geleden was ik als architect bevoorrecht om het appartement van Peter Philips te verbouwen, global creative director van Chanel Make-up, en maakte kennis met een perfectionist in alle details. Dat dit ook het geval is in de ontwikkeling en marketing van Chanel beauty-producten blijkt uit deze video die ik zonet vond op internet. Of hoe een kleurwasco opeens je leven verandert, een heel universum en gevoelswereld oproept, er nagedacht is over de naam en het uitspreken ervan, het model, de regisseur, de kleuren tot zelfs het geluid bij het sluiten van de huls... KLIK !

portret

Julia hors série - olieverf op karton - 60 x 80 cm - 26.08.2010

tentoonstelling

Galerij Brug 6

Komend

In the picture: Julia Tournez, muze van weleer

groepstentoonstelling

Geert Verbruggen, Luc Van Laethem, Frankie Daems, Frans

Van Looven, Niko Caignie, Selina Van Laethem en

Elisa Puts laten zich inspireren door

de 89-jarige dame, Julia Tournez, muze van weleer.

opening: 15 oktober om 19u00, met performance
open op zaterdag en zondag 16 en 17 oktober, 23 en 24 oktober 
en 30 en 31 oktober, telkens van 14u tot 18u.

een glaasje rosé

Vanmorgen maakten we ontbijt voor onze gasten in onze b&b Ceder, zagen we de gigantische duiker wakker worden op het Sint-Jansplein en de straten intrekken, dronken we koffie in park Spoor Noord, brownie met noten erbij, de jonge ouders met bakfiets en blonde kinderen onder de fonteinen, proper, net, welopgevoed, de trein naar Oostende vertrok vanuit Berchem vanwege  een ongeluk in De Pinte, Simenon en "de man die de treinen voorbij zag gaan", Kees vermoordt een danseres en trekt naar Parijs met de nachttrein, zijn saaie bestaan,vrouw en kinderen beu, Gent-Dampoort leidde alweer tot dans en improvisatie, zweetkringen onder de armen, winkels met een oersaai aanbod voor mensen met te veel geld, de eeuwigdurende , en alweer saaie, heraanleg van de Gentse binnenstad, het schijnbaar dove, marginale gezin achter onze tuin roept weer veel te hard naar elkaar, hé terug spaghetti bolognese, vorige keer waren het gehaktballen, betreft het troostvoedsel in dit geval, straks nog naar Kontich waar een broer zijn 50 jaar viert in z'n motoclub, rockabilly-band incluis, 'k heb geen cadeau gekocht begrijpt U, een glaasje rosé is niet misplaatst, toch?

si dice si!

net Amarcord van Fellini gezien op DVD, gekregen van Jeroen in ruil voor een portie sushi, een film die ik voor de eerste keer zag toen ik ongeveer 11 was, en me, samen met vele andere invloeden, maakte tot wie ik nu ben. Na 35 jaar is deze film natuurlijk verouderd, en kan hij me niet meer zo pakken als toen. Maar ik voel nog steeds een beetje datgene wat me toen als kind zo aanstond, namelijk dat sommige mensen de realiteit en herinneringen zoals ze het zelf hebben beleefd op een originele en persoonlijke manier kunnen vorm geven of van wereldfeiten (zoals het fascisme) door middel van absurde beelden terecht het absurde kunnen aantonen, en verbeelding een krachtig wapen is. Vandaar dat deze film nu moeilijker te verteren is dan in de jaren '70, omdat alles zwart/wit moet zijn, en sommige media alles te simpel voorstelt, dat verbeelding en absurditeit geen kans meer krijgt, dus...SAY YES!

portret

40 Julia's zijn af - olieverf op karton - 40 x 18 x 24cm - 15.08.2010

de kleine reuzin in 2060

Vanmorgen broeide er iets in onze straat, auto's werden weggesleept, politie als nooit tevoren, er was iets in aantocht. En zonet werd het mysterie opgelost, ik hoorde luide stemmen, muziek en een hoop volk, liep naar buiten en zag de kleine reuzin de Lange Beeldekensstraat bezoeken, ze zette zich neer en piste in het midden van de straat. Achter mij verschoot een klein kind bij zijn moeder zich te pletter en huilde van de schrik. En ik... ik kreeg de krop in de keel en moest me inhouden om niet hetzelfde te doen, net als die andere keren als Royal de Luxe de stad aandoet. Komt het door de onvoorstelbare poëzie die ervan uitgaat, het voelen van dat kleine kind met zijn mooie en eerlijke verwondering waarvan ik amper wist dat het nog in mezelf bestond, of door het met schoonheid doorbreken van de sérieux waarmee geleefd wordt. Eigenlijk zou ik volgende keer tranen met tuiten moeten laten vloeien tussen die massa, dat zou pas mooi zijn. Samen huilen om dat sprankeltje geluk dat in de vorm van ijzer en hout door de straten stapt.

avondzon in dennen

Spaans temperament

Gent Dampoort, ik dans mijn solo in het Baudelopark onder begeleiding van Sven op gitaar, Asturia van Albeniz, stierf uiteindelijk aan zijn nierziekte, inspireerde me tot mijn choreografie, wat zou de rest er van denken, Anne speelt cello, Rik gitaar, het begint zacht te regenen, we oefenen verder in de Bennesteeg, de kat stinkt en eet chips, contactimprovisatie met Melissa begint vorm te krijgen, zoeken, elkaar aanraken, belachelijke bewegingen ook, en dan weer lukt het, dat voel je gewoon. Vreemd maar toch boeiend om jezelf tussen andere mensen te begeven, grenzen af te tasten en samen iets te creëren, ook al is het dan niet 100% volgens je eigen zin, toegeven, en dan terugkeren, de trein op, Offerandestraat, gesluierde vrouwen, Afrikaans temperament, Roma's, volkse Vlamingen op het terras van 'De Valk' met pint en rolstoel, bijna thuis, sleutel in het slot, wijn, geraniums, kaas en tapa's, het is goed geweest voor vandaag.

Francisco de Goya

portret

one of the forty Julia's - olieverf op karton - 18 x 24cm - 12.8.2010

portret

groene muts - olieverf op karton - 18 x 24 cm - 11.08.2010

portret

beeldengroep - olieverf op karton - 18 x 24 cm - 11.08.2010

wonderfull ellen!

het is niet al goud wat blinkt

Magritte heeft me niet kunnen bekoren, zelfs niet live, zijn impressionistische periode was waardeloos, en daarom net boeiend om te zien. Zijn luchten, zeeën worden een systeem, hij is een fenomeen, burgerlijk en dan toch weer zeer modern in zijn beelden. Borremans hing op verrassende plaatsen in het bureau van koningin Paola en was een anachronisme en moderne verademing tussen de ouderwetse luster/nepgoud blink-blink en nieuwerwetse blink-blink/faux-chique van Axel Vervoordt. 

Er is nog genoeg plaats aan de durvers...

link naar slaap

http://www.saatchi-gallery.co.uk/blogon/Weekly_Image_Archive.php?week_id=262

just me

vergane glorie

Oostende

it's human

Twee dagen complete stilte in het bos, buiten dan het uurtje met mijn draagbare CD-speler en Asturias van Albeniz, om mijn danssolo te starten, 's nachts de deuren open, regendruppels, gekraak en getrippel. De prachtige Laakvallei in het Trichelbroek maakt ons 'natuurpunt'-enthousiast en toont hoe deze streek er uitzag in de middeleeuwen. Van het bos naar Oostende waar we uitwaaiden, het zoute zeewater onze huid lieten polijsten, we samen met vrienden, die TAZ bezochten op het strand aten, Hotel du parc sublieme garnaalkroketten serveert, haat-liefde met de stad de kop opsteekt (die mottige bebouwing, die zielloze promotorenappartementen, het verval of afbraak van prachtige huizen die te laag zijn om op te brengen, die oerlelijke uitgangsstraat, maar ook de nakende heropleving van het machtige PTT-gebouw) en een storm de immense kracht van de zee en natuurelementen bewijst, de mosselen in 'de stad Aalst' met friet sluiten deze vijf dagen af, slapen was een hel in het slechte bed, dus nu thuis en na een spaghetti met gehaktballen in tomatensaus lonkt ons bed... slaapwel!

postcards from the future

http://www.open-frames.net/people/Geert_Verbruggen

       

24 oktober vanaf 14 uur - Flageyplein Brussel

www.tsee-und-asch.ch

this is me and our car !-)

http://www.open-frames.net/pdf/114-TOUR_DE_FLAGEY_E.pdf