Anselm Kiefer

Anselm Kiefer, één van de grootste kunstenaars van na de tweede wereldoorlog, die in een krachtige Europese taal afrekent met het Duitse verleden, en vanuit de puinen van de Europese cultuur naar de toekomst kijkt, donker, wortels diep in de verschroeide aarde. Schilderijen-sculpturen uit lood, aarde, verf, gedroogde planten, kalk die de strijd van Van Gogh oproepen maar dan op het slagveld, loodzware materie die zich oplost in het oneindige van sterrenstelsels.

Een absolute aanrader tot 23 januari 2011 in het verlaten museum van schone kunsten in Antwerpen. 

Anselm Kiefer: emoties in as, aarde en ijzeroxide

ongeschaafd hout

Sinds ik wanden en plafond van onze slaapkamer bekleedde met ongeschaafde grenen planken, slaap ik beter. Het was de bedoeling ze wit te schilderen, naar Zweeds voorbeeld, maar eens ze geplaatst waren en we zagen het zonlicht in de nerven, de inktstempels, zelfs enkele voetstappen op de meest onmogelijke plaatsen werd dit idee afgevoerd. De bamboe groeit ondertussen tot voor het raam en werpt fijne schaduwen op het linnen gordijn. Geluk hoeft niet duur te zijn.

onderschat Brussel

Telkens weer verbaast Brussel mij, in dit geval startend in Elsene, de buurt rond het Flageygebouw en richting Justitiepaleis... op vakantie in eigen land.

Quéribus

Vandaag verscheen plots terug dit beeld op mijn netvlies, van een ongekende schoonheid, een ervaring om nooit meer te vergeten, de laatste burcht van de Katharen die door de rooms-katholieke kerk werd verwoest (en de meeste aanhangers levend verbrand) , het kasteel van Quéribus in Zuid-Frankrijk.


(De Katharen kennen zowel een goede als een slechte God. De slechte god was JHWH, de god van het Oude Testament, die de wereld geschapen had en de geesten had gevangen in stoffelijke lichamen, ze vulde met ellende en lijden. De goede god was de God van Jezus, die liefde predikte.)


Misschien een idee voor de huidige verrotte kerk... of andere extremistische godsdiensten?

flagey in space!

0... 6.40... midden van het zebrapad, zij net achter mij, het blonde meisje op dezelfde plek haaks op mij, Einat telefonerend aan de overkant, de fluorescerende stadsman vernieuwt de vuilnisbak, de man met de muts is steeds te laat en springt kunstmatig op zijn plek temidden het verkeer. Ik kijk op mijn kaart en zoek mijn weg in Brussel...7.50, ik passeer de luifel en begeef me richting vijvers van Elsene, stop, bekijk voor de 20ste maal het sublieme Flageygebouw en keer met de actrice op hoge hakken terug naar punt 0. Door de versterker klinkt het geforceerde belgeluid en alles begint opnieuw, richting Vleurgatsesteenweg, haar krabben, op het juiste moment blonde Paul kruisen met z'n skateboard, twijfelen, richting kruispunt, wachten achter de hoek... 16.40... midden van het zebrapad, zij net achter mij...

regen, grijze wolken, doornat, zon, warm, de geur van friet, mensen die twijfelen of je 'er bij hoort' of niet, vier uur lang.

Dan plots het eindsignaal, koffie, en terug naar huis, de snelweg vol auto's, thuis kip en rosé.

Suspicious act is a crime

 'Suspicious act is a crime' - 120 x 240 cm -oil on canvas

Hospital Série Untitled - 80x120 cm - oil on canvas

portret

                                                        detail uit Hospital Série untitled

portret

Lu- olieverf op canvas - 40 x 50 cm - 20.10.2010

koffiekoek

Een mens is niet logisch

doet dingen waarvan hij weet dat ze niet deugen

menselijk net zoals zijn fouten

wat is het fijn 

na goede cijfers

in de pain quotidien

koffie en koffiekoek

op de achtergrond plots Arabische muziek

buiten regen en de baas aan de overkant met zijn mercedes, precies al een glas in zijn kop

débardeur over de schouder, dat dat nog bestaat

laat culturen zich vermengen

fatwa's en waardeoordelen over elkaar gedumpt  

in de vuilbak der vuilbekkerij

laat ons allen zoeken

naar degelijke vluchtigheid

zonder immanente gerechtigheid

amen

maisons de mode - Roubaix

MAISONS DE MODE
In Roubaix  at Avenue Jean Lebas - Rue de l’Espérance

15 studio/boutiques near the periphery of the La Piscine Museum and in a renovated industrial space called Le Vestiaire.

Adjacent to the Musée La Piscine, Le Vestiaire is a building of approximately 1400m² that, until a short time ago, was a headquarters for a heating business. The building has been renovated from top to bottom by Antwerp architects Sven Grooten and Geert Verbruggen of famed firm B – Architecten and Roubaix’s Cabinet Caban SARL. The new space includes 8 designer boutiques, a bar-restaurant entrusted to the Maison Meert (which has launched a new concept there: Labo).

In front of the Museum on Avenue Jean Lebas, 7 other shops have been renovated to create a new space to stroll through an area punctuated by designer boutiques.

PLAY

data

Flagey

BRUSSELS / SEPT 2010 - JUNE 2011EIGHT PERFORMANCES OF A CAPITAL CITY

OCTOBER 2010 : FLAGEY SQUARE with :

Alexander Baervoets, Danae Bosman, Rym Bourezg, Maxime Bruys, Sander Camps, Bernard Cromphout, Franky D.C., Caroline Daish & Maxim, Dorothée De Pauwe, Kim Lien Desault, Johan Deschuymer, Farid, Helle Fink, Eva Fornezzo, Tania Gijsenberg & Hannah, Martina Griewank, Miriam Hempel, Colombina Jack, Kader, Liz Kinoshita, Véronique Langlott, Heike Langsdorf & Frankie, Bernard Leroy, Patricia Mai, Michiel Rynaerts, Ahmed Tijani, Tiziana Penna, Julie Pfleiderer, Rebecca Rosseel, Sonia Si Ahmed, Jens Slootmans, Einat Tuchman, Eveline Van Bauwel, Pol Van den Broek, Geert Verbruggen, Ana Christina Valesces, Pierre Wattiaux, Karolina Wolkowiecka, Nicolas Y Galeazzi …

Flagey Square, 24 October 2010 : a 10 minute choreography, repeated during 4 hours by 40 performers. Six inhabitants of the neighbouring buildings open their doors to those who ring their bell in order to enjoy the views on the square.
24 October 2010, 14h until 18h Flagey Square 1050 Ixelles

C&H - postcards from the future, Flagey, 2010 October 24th from christophe meierhans on Vimeo.

winnaar of verliezer

lijkt het nu zo, beeld ik me het in of is er iets gaande

Als ik van bovenuit de straat in kijk

tussen mensen loop

of even beschouw vanaf een vaste plaats

merk ik dat mensen elkaar graag uitlachen

achter de rug dan wel te verstaan

als de ander, die 5 seconden lang, gepasseerd is

giechelen met het verkeerde hoedje

de verkeerde schoenen

een andere manier van lopen

te hard lachen

te duidelijk treuren

minimaal afwijken van de grijze massa mensen

die elkaar in TV-programma's beoordelen, punten geven of

tegenover elkaar worden uitgespeeld

de juiste prijs, de juiste mens, de juiste opinie,

wie is de winnaar en wie verliezer?

Zoerselse nazomer

Zondag en de zon scheen, 21°, 10.10.2010, richting Zoerselbos, parkeren aan het boshuisje waar Conscience inspiratie vond voor 'De Loteling'. Over het boshuisje bevindt zich het informatiecentrum van het natuurgebied, gevestigd in een oude hoeve met enorm veel sfeer, we rijden er soms speciaal naartoe om ons op te laden met schoonheid, vooral de hoevetuin, die destijds werd aangelegd op een kleiner stuk van het erf, maar met bloemen kris-kras door elkaar, een wilde tuin met achterin de berging voor het hout en ernaast de boomgaard. 

We stonden met open mond te kijken naar de Dahlia's in volle bloei, de Asters (waaraan ik die morgen dacht en ze dan ook vandaag moest zien), de varens in de waterput, de omlaaghangende drogende judaspenning en het huis waarin we ons zo zien wonen, natuur en bouwwerk één in symbiose, zonder vrees voor oprukkende klimop of spontaan groeiend mos tussen de stenen. De Schijnvalleiwandeling van 7,5 km vertrekt voor de deur en erna wacht het lotelingbier (of de Leffe) in de tuin erover.