door deze foto genomen door geert 2 op het idee gekomen...
Alexander Calder (1898-1976) heb ik lang geleden leren kennen in Parijs, met dit filmke (1961), een circus uit ijzerdraad en kurkenstoppen gemaakt in de jaren '30. Vol overgave laat hij het dode materiaal tot leven komen, op de achtergrond zit zijn vrouw, met een doodnormale air, de begeleidende muziek te draaien op een platendraaier. Later ontdekte ik zijn mobielen en momumentale stalen sculpturen. Jean-Paul Sartre was een fan: "Un objet de Calder est pareil à la mer et envoûtant comme elle: toujours recommencé, toujours neuf." ("Een werk van Calder is als de zee en even betoverend: altijd hetzelfde, altijd anders."). Zijn 'wervelend oor' sierde de centrale vijver van het Amerikaans paviljoen op de Expo '58 en staat na jaren van verval op de Kunstberg te Brussel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten