De Singel, één van de knapste gebouwen van België (arch. Leon Stynen), veel volk op de brede trappen, verlichte binnentuinen met tijdelijke installatie van Petra Blaise bekeken door de organische ramen. Stefaan Beel bouwt momenteel de veelbelovende uitbreiding ernaast, fijn om te zien dat cultuur een tempel heeft. Veel ruimte om naar de rode zaal te wandelen, vrienden te ontmoeten, op de eerste rij plaats te nemen en af te wachten. Dansers staan al op het sober ingerichte podium met vleugelpiano waarachter Alain Franco zal plaatsnemen, een pianist die o.a. Bach, le clavier tempéré zal spelen op zijn dooie gemak, alsof hij een tas koffie drinkt. Negen jonge dansers dansen gedurende twee uur de sterren van de hemel, zonder overbodige ensceneringen zoals zo vaak het geval is, met een aanstekelijk plezier voor zichzelf en de ander, vol levenskracht en energie op en zonder muziek van Schönberg, Bach en Webern. Er wordt gespeeld met meetkundige principes en improvisatie vanuit de muziek en de dans. Rosas voelt de tijdsgeest aan en werpt een extreme dynamiek voor onze voeten, laat ons met open mond deelnemen aan het spel van romantiek en ontluistering, choreografie en improvisatie, muziek en dans. Dit is genieten van het leven...
welwel dat was een tijdje geleje dat ik nog es op je blog keek, maar kga het vaker doen, want is wel interessant vind ik. wanneer komt er es een stukje over de lessen van elza?
welwel
BeantwoordenVerwijderendat was een tijdje geleje dat ik nog es op je blog keek,
maar kga het vaker doen,
want is wel interessant vind ik.
wanneer komt er es een stukje over de lessen van elza?