Deze week werd ik ziek en als ik heel eerlijk ben moest het er van komen. Te veel gedronken, terug beginnen te roken, tot het uiterste gegaan in Berlijn in m'n zoektocht naar mezelf en mijn plaats in de realiteit (de zichtbare en meetbare, maar ook de irreële realiteit en miljoenen individuele percepties die naast elkaar een geheel vormen). Maar hey, er zijn ook voordelen aan ziek worden, sigaretten de vuilbak in, de flessen wijn blijven toe, ik slaap uit waarin ik normaal gezien met mijn onrustig karakter niet meer in slaag, de zon schijnt als ik terug naar Berlijn vertrek om na 8 uur vlot verkeer en voldoende tijd om te mediteren, mijn geest dus stil leggen op muziek van Kraftwerk en Bach, de Waldemarstraße te bereiken waar ik de was doe, inkopen doe bij Kaiser's en mijn bed inkruip. Vandaag schijnt hier nog steeds de zon, ik zet een tas Illy koffie, maak een supergezond ontbijt, smos mijn baard vol muesli en soyamelk, voel me voor mezelf geslaagd omdat op 40 minuten stappen mijn atelier en mijn nieuw werk op mij wacht, ver weg van huis. Afstand maakt gelukkig, maar ik weet niet of dat nu goed is of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten