ben ik een huis, vraagt het huis zich af, of een kunstwerk? En waarom ben ik zo dik? Als ik een huis ben kan ik niet corpulent zijn en toch ben ik het. Erwin Wurm onderzoekt de sculpturale mogelijkheden van het alledaagse en verrast op een vrolijke manier. Hij stelt zich de vraag of vermageren en verdikken ook beeldhouwen is, maakt figuren die lichtvoetig confronteren, wij als toeschouwer vinden het grappig waardoor de grenzen met het werk vervallen, een UFO in polyester, als basis een gewone auto maar vervormd en direct genietbare science fiction, big pumpkin in beschilderd brons, het lijkt polyester, staat zelfzeker tussen de bomen, de VW-bus werd gebogen door de telekinese van een Indische yogi. Nadien dronken we een Vedett in de rood-gele tent voor het documentatiecentrum en zagen een gesmolten zeilboot boven het water hangen, sfeer in overvloed dus, de zon scheen en er was veel volk en dat was fijn om te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten