Voor het te laat, dus eigenlijk nog voor het voelbaar nodig was, vertrok ik naar de natuur, het hutje zonder elektriciteit temidden de velden en bossen, pakte het boek 'In de tuin' van Hermann Hesse mee, een propere onderbroek en appels, een meloen en voorgesneden rauwkost met kaas. De koffie vond ik ter plaatse samen met het boek 'ZEN of het konijn in je brein' van Tom Hannes dat ik afwisselde met gedichten en teksten van Hesse over het leven in harmonie met de natuur, een bron van inspiratie en aanzetten tot contemplatie over het leven en onze plaats erin. Van Hannes onthou ik dat leegte en beschouwing een fantastische remedie kan zijn tegen uitvergroot en pijnlijk verlangen, afwijzen of fixeren, net zoals werken in een bloemen- of groententuin meditatief werkt en de mogelijkheid schept om een eigen wereld te creëren die een afspiegeling vormt van het leven in z'n geheel, vol verwijzingen naar menselijke gevoelens, verduidelijkingen en contact met het goddelijke één, de onuitspreekbare taal die kunst ook kan oproepen, levend in éénvoud als bewuste verwerping van de opgefokte verwervingsmaatschappij. Ik moest direct denken aan mijn vaatwasmachine die ik niet heb terwijl ik afwassen niet echt leuk vind, met de nodige oefening kan het natuurlijk ook een vorm van meditatie en stilstaan zijn besef ik nu. Alleen waarom zou ik een machine aanschaffen en bijvoorbeeld dan ook geen nieuwe wagen, fiets, nieuwe ramen met dubbel glas (de must tegenwoordig om de wereld te redden), een designbank? Een ganse nacht schreeuwde schor een vogel in het maisveld naast het houten huis, af en toe trok een windstoot aan het dak en sloegen enkele laaghangende takken tegen de wanden, een zachte maan wierp vlekkerig licht op het omringende bos en de vijver met waterlelies, ik viel in een diepe slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten