portret

acryl op canvas - 50 x 70cm - 22.07.2011

boomgaard te Alauzon

boomgaard te Alauzon - acryl op hardboard - 60 x 80 cm - 18.08.2011

designfood

Een restaurant vol design of afgelikt meubilair wekt mijn wantrouwen, wat heeft design in godsnaam te maken met goed eten? In Saint-Jalle ging ik zitten op een terras langs de baan, het zag er eigenlijk niet uit, 'Les Lavandes', werkvolk, toeristen en plaatselijke bevolking bijeen onder een zonnetent. Met esthetiek werd er ook niet gekookt... maar het lam was supermals en smakelijk, de frieten waren gebakken in olijfolie uit de streek, een gratin van gele courgettes uit de tuin met raviolis smaakten subliem, hout, grond, lucht, materie, eerlijke bediening, menselijk!

En geef nu toe, wie heeft er nu nog een privé-zebrapad naar zijn zaak?

Drôme-receptenmarathon

met deze ingrediënten, vers uit de hof en opgespoten met zon, zuivere lucht, zonder pesticiden, kan ik niet anders dan beginnen koken, op het gasvuur in de hut, ja die in die verlaten vallei in de Drôme Provençale, geniet mee van kleuren, vormen, geuren!

stift en potlood op papier - Vaison-la-romaine

gevulde paprika's

de hoed van de rode paprika's lossnijden, uithollen, de helft vullen met een mengeling van rijst, bruine linzen, verse basilicum, peper, zout, provençaalse kruiden,fijngesnipperde ui, veel look, dan een vers geitenkaasje erop en verder aanvullen, veel olijfolie in een hoge ovenschotel en drie kwartier op 180°C tot ze gaar zijn.

rode wijn:L'arbre de vignes-Côtes du Rhône 2009

gevulde aubergines   aubergines doormidden snijden, uithollen en vruchtvlees fijnsnijden, mengen met fijngesnipperde ui, look, verse basilicum, kruiden,mengen met gemengde en gekookte graansoortenmengeling (tarwe, soja, mais,...), helften vullen, geitenkaas erover en de oven in!
rode wijn:Celliers des Dauphins Cuvée 2009-côtes du Rhône, volle, fruitige wijn uit het dorp Tulette

tagliatelle van courgette  courgettes fijnschaven tot linten en marineren in olijfolie, citroensap, limoensap, peper en zout, nacht laten staan en serveren met tomaten in blokjes gesneden en gemengd met verse mayonaise

rat-atouille  

courgettes, ajuin, een bol look, Coeur de Boeuf-tomaten, kleine groene marseillaises (paprika's) in stukken snijden,kruiden met veel zout, peper en provençaalse kruiden, veel pijnboompitten erdoor en enkele kabeljauwfilets, de oven in tot alles gaar is...mmm!  

salade met ei  romeinse sla in stukjes scheuren, venkel en geschilde komkommer zeer fijn snijden, rode bonen,  een hardgekookt eitje in partjes erop, veel olijfolie, peper en zout, simpel maar heerlijk

citroensoep    

ajuin en look stoven in pot met olijfolie, groene paprika's en geschilde komkommers fijnsnijden,  mee de pot in, stoven, groentenbouillon toevoegen, sap van een citroen, peper en zout, laten koken en dan zeven  tot een friszure  soep!

lam met look en groentengratin

haal Gigot d' agneau -tranches avec os- uit de Drôme, aanbakken in olijfolie een geëmailleerde stoofpot, voeg heel veel look toe (een volledige bol of meer), een soeplepel lavendelhoning en verse rozemarijn, laat zachtjes een uurtje stoven. Serveer met een in lagen opgebouwde ovenschotel van aardappelen, courgettes, kaas, olijfolie, peper en zout.

rode wijn:Domaine du Rieu Frais 2007-Coteaux des baronnies 100% Merlot, de rosé is ook niet te versmaden (domain te Saint-Jalle)

lievelingsomelet van Geert

verse tomaten in schijven bakken in olijfolie met peper, zout en kruiden, eieren kloppen, in de pan gieten en verse baslicum overstrooien
...of omelet met fijne courgettefrietjes en fijne uiringen!

laatste avondschotel

doe olijfolie in een ovenschotel, aardappel in schijfjes, aubergine in schijfjes, verse zachte geitenkaas verdelen, linzen, peper & zout en look, pijnboompitten, overgieten met groentenbouillon tot halfonder en dan een uur in de oven op 180°, superlekker!
gevulde raviolis met veel look, olijfolie en groene olijven en ik smelt weg!

de beaux yeux blue!

Vaslav

In onze hut in het verlaten dal lees ik het boek Vaslav van Arthur Japin waarin het leven van Nijinsky (1888-1950) , één van de eerste sterdansers van de Ballets Russes, wordt verteld door drie verschillende mensen in z'n omgeving, zijn knecht, minnaar en vrouw. Ik schrik van de impact die het verhaal op mij heeft, de dagen erna vraag ik me af waarom. Nijinsky was een god in een prachtig lichaam, die naar het schijnt bovenmenselijk danste, de wereld aanbad hem, maar toch krankzinnig eindigde, of was hij het niet? Waarom grijpt het me zo aan om deze val te lezen, een aftakeling mee te maken waar iedereen zijn aandeel in had, niet meer spreken en dansen was zijn laatste keuze. Vertegenwoordigt dit beeld de desillusies die we hebben als we merken dat al onze ideale, vroegere dromen slechts schijn blijken, de sky is the limit zodat we vol energie zouden meedraaien in een economisch maatschappelijk model? Vreemd voelt het aan, de figuur kruipt deze dagen in m'n lichaam, probeert te herleven, beinvloedt mij in m'n gedachten en visie op de wereld. Gemiste kansen? Confrontatie met de banaliteit van het individueel bestaan? Kapotte dromen? Angst voor wat gaat komen? De melkweg boven het dal schenkt in ieder geval verruiming maar maakt het er niet éénvoudiger op tenzij alles absurd, komisch en betekenisloos is.

de rat

Na een lange en vermoeiende rit via Ronchamp, rijden we de dertien kilometer verder doodlopende bergweg in, blijven stijgen langs kronkelend asfalt, slagen uiteindelijk het kiezelpad links in naar het onbewoonde dal tussen rotsige bergflanken. De cabanne staat vervallen tegen de bosrand, geflankeerd door een grashelling die steil oploopt naar het hogergelegen dennenbos waardoor de wind zuivere lucht aanvoert. De eerste nacht begint het te onweren, donder in de bergen, lichtflitsen door de gebarsten ruiten, hevige regen, er komt vreemd geluid uit de toiletpot en bij het openen van het deksel ontdekken we de rat die hulpeloos de gladde kanten wil opkruipen, slagen hem in paniek KO met een borstelsteel en spoelen door, een bepaalde sfeer daalt over ons neder, vakantie. De volgende nachten kruipen er meerdere beesten in de muren rond het bed, op het plafond, de met tape afgeplakte plek maakt ons niet rustiger, het worden lange slapeloze uren. Ik vervloek mezelf als eeuwige organisator van vakanties, voel me mislukt in m'n taak na wekenlang internetzoeken. Twijfel neemt de overhand, is deze situatie nog aanvaardbaar? Moeten we vertrekken en ons geld terugeisen? Moeten we klacht indienen? En dan verandert er iets, begint er stilaan iets te dagen, zoeken we steun bij elkaar tegen dat boosaardige derde element, moeten toegeven dat dit wel eens iets totaal anders is dan leven in de stad, buiten huilen ondertussen everzwijnen rond het huis, het huis zelf kruipt en ritselt verder. 

Een week en ettelijke potten zelfgemaakte confituur, paté en rattenvergif later vernemen we van verschillende bewoners het bestaan van de zevenslaper, een soort grijze eekhoorn, ratachtig, waarvan bijna elk huis in de Drôme een aantal exemplaren bezit, ik trap bijna op een bidsprinkhaan, een krekel houdt ons gezelschap in de oksel van een kaardebol, een slang kruipt weg, everzwijnen steken het grasveld over, een arend schuift over het dal. We slapen rustiger nu, nachtmerries maken plaats voor interessante dromen dichterbij m'n verlangens dan angsten, we ontdekken onze plaats onder de sterren en passen stilaan onze levenswijze aan. Aan de dieren in de eerste plaats, de zon, de maan, de zonnepanelen, het bronwater. We plukken lavendel, maken kampvuur en bemerken dat het dieren op afstand houdt, genieten van de totale stilte, de zwoele geuren, het hout vol knagende houtboktorlarven, eten minder vlees en een hoop verse tuingroenten van de markt.

Een week geleden wou ik m'n geld terug, nu besef ik dat deze twee weken onbetaalbaar zijn, therapie in de hoogste graad, aanvankelijk zeer onaangenaam, uiteindelijk onvergetelijk, inspiratievol en deugddoend, dankzij... de rat.

slapeloze nacht

een slapeloze nacht, een bed voor een raam met zicht op het bos, de maan, sterren, uren lag ik te kijken en vroeg me af hoe ik dit beeld zou schilderen. De volgende dag nam ik doek en verf en schilderde.

nacht - acryl op canvas - 80 x 120cm - 15.08.2011

Le Corbusier

Lang geleden bezocht ik de Cité Radieuse in Marseille van Le Corbusier, sliep er en voelde de genialiteit en menselijkheid van dit appartementsgebouw op poten. Niet veel later ging een  foutief rechtse rakker, Sanctorum, kort uit de bocht door Le Corbusier in De Standaard schuldig te achten aan de rellen in de Parijse banlieues en de triestheid van Linkeroever in Antwerpen (ook al heeft Le Corbusier hier niks mee te maken), ook mede door het gebruik van het verderfelijke materiaal beton genaamd. Ik heb toen een vinnige repliek gestuurd naar die krant die uiteindelijk werd gepubliceerd.

Vandaag sta ik voor de kapel Notre Dame du Haut te Ronchamp, van diezelfde linkse communist en gespuis Le Corbusier en sta met de mond vol tanden, ik niet alleen trouwens. Beton, organische lijnen, licht, minder licht, gekleurd licht, schijnbare gewichtloosheid, spiritualiteit, alles tot in het detail doordacht, gedurfd, een euforische ingetogenheid, een ode aan het leven en de natuur. Renzo Piano is op de site nu bezig aan een uitbreiding met oa nieuwe cellen voor geestelijken, verwerkt in de heuvel, de plek wordt terug een oord van bezinning, aanbidding van schoonheid en blijheid in vorm en gedachte. 

Les goûts et les couleurs, ça ne se discute pas? Misschien toch tijd om er eens anders over na te denken...

Hiroshige

Monet verzamelde Japanse prenten oa van Ando Hiroshige en werd hierdoor geinspireerd, net zoals Van Gogh en Klimt.

Ando Hiroshige

I get up early in the morning, usually at six, a little earlier, a little later - if the weather's fine, I go into the forest nearby - I paint a beech wood there (when it's sunny) with a few pines mixed in, that goes on till eight, then there's breakfast, after that a swim in the lake, as cautiously as possible - after this a bit of painting again, if it's sunny a painting of the lake, if it's dull a landscape from the window of my room - sometimes there's no morning painting, instead I study my Japanese books - outdoors. So it goes on till noon, after lunch I have a little doze or do some reading - until snack time - before or after the snack I go for a second swim, not every day but most. After the snack there's more painting - a big poplar in the twilight in a gathering thunderstorm - now and then instead of the evening painting we have a little bowls match in a village nearby - but rarely - twilight comes - supper - then early to bed and up again early next morning. Now and then there's some boating added to this timetable to shake up the muscles a bit.
Gustav Klimt

garbage flowers

garbage flowers - acryl op canvas - 80 x 120cm