M'n hoest zit diep, ergens net boven het hart, en houdt me wakker 's nachts. Ik glijd dieper de winter in, voel me zwak in het hoofd, sliep tot de middag, hou de rolluiken toe. Het enige dat me vandaag te doen staat is een kerstboom kopen, ajuinsoep maken en yoga. Ik kies een dikke boom, laat z'n wortel afzagen en leg hem in z'n net het terras op. Die mag vannacht de aangekondigde storm trotseren maar zal maandag in de living naast het haardvuur opgesteld worden, 't is m'n verjaardag en 'k hou dan een pyjamadag, dompel me onder in kerstballen en ouder worden. Nu scheer ik m'n haar op 3mm, lig in een heet bad, dat was te lang geleden, Klara op de achtergrond. Door het figuurglas van de ramen zie ik de schimmen van de geraniums die nog steeds bloeien, zij het met gedrongen en donkerder rode bloemen, ze bewegen nerveus in de opstekende wind. Ik zie op m'n netvlies kastelen verschijnen, boedhistisch of niet, meditatie op de grond, buiten sparren, grote mokken koffie, de geur van zoete kamperfoelie en kruidnagel, razende wolken, en even klopt alles. Ik schrijf m'n blog en zet Loscil op, de cd Endless Falls, die ik in de bib meenam op basis van de hoes, een electronisch muziekproject van de Canadees Scott Morgan en geniet van m'n ontdekking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten