Vandaag brak ik mijn tentoonstelling BLAU af en sloot een hoofdstuk in mijn leven af. Voor wat er in de plaats moet komen, werden de zaden reeds de voorbije maanden geplant, een nieuwe wereld kondigt zich aan. Wat een luxe om in de positie te zijn deze zelf voortdurend te kunnen creëren. Er is in ieder geval genoeg materieel beschikbaar om mijn eigen verhaal te maken. Ik droom van haardvuur, sprookjes, zwarte, kleine vlekken die hun eigen leven leiden, straffe koffie en japanse éénvoud, koude ruimtes met aangedampte ramen, onverwachte bezoeken en smalle doorgangen, een miniatuurtrein in een woud van lederen paarden, krassen op oud behang, afgekapte muren. Benieuwd wat daar uit groeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten