Momenteel ben ik in de war, en uiteindelijk is het probleem dat dit zijn negatieve maar ook positieve kanten heeft, en daar ligt hem nou net het probleem. Er stoort me iets de laatste dagen, warme dagen, dagen waarop opeens de stad smerig, er echt smerig bijligt, ik me op linkeroever bevind tussen alle nationaliteiten, Zuid-Amerikaanse dikke mannen, zo van het Amores Perros-type dat een voorbijlopende janet uitjoelt, onvoorstelbaar veel gesluierde of meer bedekte vrouwen, twee echt oudantwaarpse koppels, de vrouwen arm in arm voorop, de mannen met een hoed achterop, en vooral kleding van de markt, dikke mensen, zeer dikke mensen en kinderen, in 2060 opent de zoveelste 'winkel', niets meer dan een plastiek raam en een toog met blikken Fanta en een vreemd kereltje erachter, mijn raam staat open aan de straatkant en hoor een man kotsen, een ander zijn neus leegspuiten, een fluim spuug is even goed. En terwijl ik dit schrijf voel ik me zo één van die rechtse rakkers, oud-gedienden in antwerpen-noord waar ik zelf een hekel aan heb, snapt U het probleem? Ik besef dat de wereld niet meer is wat hij was, en vraag me dan ook weer af of dit te maken heeft met ouder worden of effectief een wereld die verandert, 't zou mooi zijn zo alle nationaliteiten door elkaar, hand in hand... maar ik geloof er niet echt in, om de éénvoudige reden dat ik niet echt geloof in de goedheid van het menselijke ras algemeen. Reclame doet ons het tegendeel geloven maar zeg nu eerlijk, loopt uw omgeving vol met mooie mensen, die verder kijken dan hun eigen huid, kind, wijf of vent? die zich verbonden voelen met het geheel en hun verantwoordelijkheid opnemen? Ik begin stilaan te beseffen dat het inderdaad éénvoudiger is om jezelf op te sluiten in je huis (alhoewel, verbouwende buren kunnen ook een 'pain in the ass' zijn) en foert te zeggen tegen de wereld, maar... ik slaag er niet in, want het universum verdient beter dan een bekrompen, zelfingenomen visie.
En laat nou net dat mijn probleem zijn.
oh, hoe herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderen