Na een dag knoeien, vervelen, schilderen, weer ronddwalen door het huis, schilderen, leg ik me uitgeput op de bank, buiten volle zon, kijk naar een Amerikaans feuilleton, krijg belachelijke tranen in de ogen bij het huwelijksaanzoek erin, begrijp mezelf niet, lees 's avonds veel te vroeg in bed nog een stukje in 'Stil de tijd' van Joke J. Hermsen, pleidooi voor een langzame toekomst, waarin de schrijfster en filosofe ontdekt dat niets doen haar juist verder brengt, de Grieken de toekomst achter zichzelf denken, wat plots aannemelijk lijkt, je kan ze niet zien en duwt je in een bepaalde richting, even goed kan de tijd zoals in het oosterse denken cirkelvormig zijn zonder begin en einde zoals de oneindigheid van het heelal... ik leg het boek opzij, lees even een boek over Pienza, het Renaissance relikwie waar we binnenkort naartoe trekken en de tijd even terug ombuigen naar het verleden, probeer vandaag weer even niets te doen, in de hoop dat er weer iets duidelijk wordt waardoor ik verder kan met mijn werk, mijn leven, mijn plaats in dit alles, liefst minder rechtlijnig dan nu, een cirkelvorm staat me wel aan.
schetsen 'Mme I.B.' & 'Une fête pour les yeux' - stift en waterverf op papier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten