 |
| De knoop - acryl op canvas - 60 x 80cm |
Vermits de voorbije weken in het teken stonden van beeld, leek het me des te langer geleden dat woord aandacht kreeg. Alhoewel ik elke morgen de krant lees en over en weer word geslingerd tussen meningen en woordenoorlog ( het artikel van Bart De Wever over kunstenaars en de autonomie van de kunst voelde onbewust dégoutant aan, 'kunstenaar hou je mond want je wordt gesubsidieerd door de staat' , wat dan vandaag even werd bevestigd door de reacties erop, het kunstwerk staat op zichzelf los van elke menselijke inmenging, ook al wordt de dader gesponsord), kreeg ik nog even zin om te spelen met woorden, juist of fout maakt niet echt uit, net zoals filosoferen het uitwisselen van gedachten is zonder waarheid, eerder het zoeken naar de waarheid, of één waarheid, een universeel gevoelen dat ons bindt, ons doet beseffen waarom het toch even de moeite loont om vol te houden. Zonder mezelf te beperken tot datgene wat ik ken, me beperkt werd aangeleerd, waarvan ik vermoed dat het juist is, eerder ontdekken en ruimer denken, oneindig ruimer om net te ontsnappen uit de val van het maatschappelijk denken, ik tegen jou, wij tegen hen, waarheid of foutheid, gemakkelijk populisme vermomd in een intelligent en aangeleerd valse taal, onderhuids aanvallend wat niet in een hokje past. Lap, ik ben weer begonnen alhoewel ik onschuldig wou schrijven, woorden, zinnen, een mooi begin van een nieuw jaar, ik kan het niet laten, er is meer dan afwassen, fietsen of autorijden alleen denk ik toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten