Oktober 2011 was de eerste keer dat ik Peter Callebouts' woning aanschouwde, samen met enkele andere van zijn huizen in Nieuwpoort. Vandaag ondernam ik een nieuwe bedevaart te voet vanuit Oostduinkerke. Blij dat er in België ooit razend knappe architectuur werd gemaakt, meestal door idealisten, wars van kapitaalverwerving en boordevol visie. De superieure kwaliteit, geinspireerd door de Japanse architectuur, in de duinen (beperkt tot het perceel zelf, want het idee om de percelen onmerkbaar door te laten lopen in een natuurlijk duinenlandschap vond geen gehoor bij de promotor) steekt schril af tegen de huidige toestand van de woning. Even later staan we terug tussen de troosteloze betonwanden en pseudo-cottage buildings, een lege kerststal tegen het politiebureau, verbodsborden aan de rand van een triest plein naast appartementen met parkingzicht en plastieken buxusbollen op verlaten terassen, Vlaamse onafhankelijkheid gaat hierin geen verbetering brengen vrees ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten