archituur

20 jaar geleden startte ik mijn stage, en ontmoette (den) Tuur, zijn eerste zin tegen mij: "kijk in mijn ogen als je spreekt!". Onmiddellijke confrontatie met een speciaal persoon, die bezeten is door architectuur, met grote potloodstreken schetsen maakte, details uitwerkte op ware grootte, en er niet voor terugschrok om mogelijke klanten die naar het klassieke begonnen te neigen, een mesthoop voor de deur aan te raden. Hij is nog een echte vakman, die bijna kampeerde op zijn werven, leefde van hout en staal, en het bouwwerk, tuin en omgeving als één geheel vormgaf. Geen computer, geen 3D, alleen vet potlood op papier, een persoonlijke relatie met zijn klanten en een uitzonderlijke bezetenheid. Vandaag lees ik in De Standaard dat 33 gebouwen uit de 20e eeuw monument worden (oef...eindelijk!) waaronder de openluchtschool van Brasschaat uit 1955 van Arthur Bogaerts en dat maakt me blij! Tuur, ik ben fier op U... :-)