Ik zit in een impasse. Niet alleen weet ik even niet meer wat de bedoeling is, maar heb ik ook de energie niet meer om verder te gaan. Niet alleen twijfel ik sterk aan de eerlijkheid van sommige mensen en hun opinie over 'de maatschappij' en hun vermeende rol daarin, ik twijfel over mezelf, en dan vooral over mijn schilderen. Ik zoek, en zoek, en heb dit jaar nog steeds niet gevonden, tenzij hier en daar een glimp van wat zou kunnen zijn. Piet kwam langs, we kookten samen. Hij bekeek mijn werk en gaf eerlijk kritiek, die ik begreep, ik werk vandaag verder aan een groot werk met zijn bemerkingen in mijn achterhoofd. Niet dat het daarom al beter is, integendeel, het is een nog grotere puinhoop. Soutine moest ik bekijken, hieronder een konijn met twee vorken. Soms voel ik me dat konijn, twee scherpe voorwerpen in mijn zij, languit liggend, verlamd door domheid en lelijkheid, even niet meer in staat om mezelf erboven te verheffen. En toch zal ik blijven proberen... er is geen keuze, Calimero is geen optie voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten