het genootschap

het genootschap

Samantha Van Wissen

Na een volledige maand verbod op sport, dansen, yoga of een bad nemen, danste ik het voorbije weekend twee ganse dagen in Anderlecht met 'het genootschap', en genoot. Ik besef dat ik beweging en het verleggen van ruimtelijke grenzen nodig heb om te functioneren, om uitgeput gelukkig te worden, stap voor stap, heel geleidelijk me zekerder te voelen in een groepsgebeuren, in dit geval twintig zeer uiteenlopende mannen. Gisteren gaf Maxime Membrive een workshop over het inleven en bestuderen van dierbewegingen of verhoudingen, vandaag gaf Samantha Van Wissen, die bij Rosas danste tussen '91 en '97, een fantastische les over de coördinatie van verschillende delen van het lichaam en het manipuleren van elkaars lichaamsdelen als betreft het ijzerdraadfiguren, technieken van bij Thomas Hauert/ZOO Company waar ze nog steeds bij danst, een maand geleden gaf Clinton Stringer, tegenwoordig grafisch designer maar eerder danser bij Rosas ons een immens boeiende workshop over de methode van William Forsythe, waarin de danser gestimuleerd wordt om anders te dansen door het zich omgeven van een kubus met 8 punten op drie niveau's en daarin te bewegen. 

Clinton Stringer

Ik wil eigenlijk gewoon zeggen dat ik deze uitdaging aannam zonder enig concreet plan, enkel het gevoel om verder te geraken in m'n zoektocht in het dansen. En kijk, ik krijg dit gewoon in m'n schoot geworpen, krijg klas van heerlijke hedendaagse dansers, voel dat een groepsgevoel wordt opgebouwd en dat er een duidelijk plan is, in dit geval het plan van Jo die het hele project leidt en stimuleert. Dit smaakt gewoon naar meer en dat vind ik nu net zo heerlijk in het leven, onverwacht, op het gevoel, iets doen met m'n leven dat laat voelen dat het de moeite geweest is , en dat het nog niet hopeloos is.