Deze morgen werd ik later dan anders wakker, geen gasten in onze b&b dus uitslapen, en hoor... niks. Rust zoals een jaar geleden, geen verbouwingen, geen drilboren, slijpschijven, hamers op de muren. Ik kruip uit het bed, maal bonen en zet een tas verse koffie, kruip terug in het bed, de ramen open. Buiten staat de hulst vol rode bessen, vogelvoedsel voor de volgende koude maanden, in het midden een merel, die bijna onhoorbaar zingt, zoals alleen merels dat kunnen doen, subliem, maar deze keer met de snavel toe, muisstil en ingetogen.
Dat is een moment van éénvoudig geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten