Scheldezicht

Na Dendermonde en een urenlange rondgang door een te verbouwen mega schoenwinkel, reed ik met de Tigra de snelweg terug richting Linkeroever, zette Luis af aan de tramhalte, en parkeerde voor Hof ter Schelde, om een goede vriendin te bezoeken die na een ongelukkige val met de fiets nu reeds 2 maanden in het revalidatiecentrum ligt. Door het afbouwen van mijn job als bureaucoördinator bij de B's, besef ik dat er andere zaken belangrijk zijn, zoals het onderhouden van vriendschap. Samen trokken we met de rolstoel naar Sint-Anneke naar restaurant De Zeester, een waanzinnig ingerichte zaak met koperen stoelen, nep eiken balken, halogeenspotjes, een veranda en plastieken tuinstoelen, maar met goeie mosselen-friet, frisse witte wijn en Radio Minerva op de achtergrond met muziek uit de tijd dat we 5 frank in de juke-box van 't cafetaria in het parochiecentrum van Hoboken staken. Even een verhitte discussie over de prioriteiten van de stad en het MAS, sleepboten die passeren en zin doen krijgen om mee op te stappen, geruisloos over het water, de wijde wereld in... terug in het TL-licht van de inkomhal moesten we lachen met de kunst aan de muren: doodskoppen en zwarte raven, kwestie van de patiënten op te beuren, slaapwel Karin, hopelijk komt alles gauw in orde.