vreemd, hoe het leven je constant in de maling neemt, de ene keer denk je dat je alles onder controle hebt en de dag erop zakt alles ineen. De veronderstelling dat je met verstand het leven beheerst is achterhaald, winter wordt lente en stelt verrassend alweer alles in vraag. Als kind wordt je opgevoed met de idee dat door flink te studeren, te luisteren, braaf zijn, alles in orde komt... Daar zijn we ondertussen ook al achter gekomen dat het niet zo éénvoudig is en dat leven een aanhoudende inspanning vereist om steeds opnieuw op zoek te gaan naar de nodige dosis enthousiasme die het de moeite maakt om vol te houden, ieder op zijn manier, alleen, met partner, met of zonder kinderen. Wat ik ondervind is dat dit kunnen delen met mensen die op dezelfde golflengte zitten, fundamenteel is... en dat alles ongelooflijk relatief is, afhankelijk van de mens die de uitspraak of de gedachte uit, op welke plaats en wanneer. Het is éénvoudiger, en door een groot aantal mensen wenselijk, om te leven volgens strikte, voorafbepaalde reglementen en regels zonder nadenken, maar of we er innerlijk rijker van worden is zeer de vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten