Dit weekend zei een vriendin me, dat er in deze tijd geen echte nieuwe muziekstromingen meer ontstaan, en dat alles plat commerciëel is... zolang onze muziekkennis zich beperkt tot wat we horen op de radio of in shoppingcentra zit er een punt in. Radio of TV-zenders die nieuwe muziek laten ontdekken, risico's nemen of een boeiende ontdekkingsreis starten bestaan al lang niet meer.
Maar gisteren donderde het Art-Deco Paleis van Schone Kunsten van Victor Horta, BOZAR, te Brussel op zijn grondvesten, en toverde Frank Bretschneider met 'Rhythm' op het Brussels Electro Music Festival de wereld even om in moleculair evenwicht, uitgepuurde blieps en visuele kunst, en werden we innerlijk verwend op een 3D-vuurwerk van lijnen, tonen, textuur en kleur, met vertrouwen de toekomst tegemoet!
Kijk even mee naar het filmpje dat ik er opnam voor U:
rhythm is neither pop nor avant-garde, but deals simply with the basic principles of any modern music: rhythm.
frank bretschneider takes his, never simple, but all the more heartfelt relationship to rhythm and it’s complexity, to an intense inventory and, this time, works less out of suspenseful abstract sounds, than out of grooves. the terseness and precision of previous works remains, as well as a preference for high-voltage sounds halfway between noise and tone. new is the assemblage of the material. a combination of programming, composition and construction, which draws a clear distinction to his preferred loop-based work on foregone albums, is connected with bretschneider's very idiosyncratic aesthetic of digital sound: controlled and objective. the whole follows simple mechanical states: on/off, forward/backward, up/down, slow/fast, loud/quiet, dull/brilliant, soft/hard and is characterized by the absence of any romanticism. still this return to the elementary, the fundamental, does not diminish the music to dance-floor functionality, instead bretschneider always stays emphatically musical and manages to generate sophisticated and complex rhythm-structures, which respectively induce minimal deviations in frequency and timing relationships to generate a surplus of funk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten