Of het nu aan de journalist ligt of aan de familie in kwestie, de tristesse van dit artikel greep me naar de keel. Een dure ingreep in de living van deze mensen scheidt deze in twee delen:
" het ene om volk te ontvangen, het andere om de kinderen zich te laten uitleven."
De foto erbij toont een zwarte bibliotheek-fumoir, de 'uitleefzone', één van de zichtbaar verveelde zoontjes zit er aan een clean bureau te kijken in een duur fotoboek.
Het interieur is doods, gevoelloos en straalt opgepoetste éénzaamheid uit... over architectuur en vooral interieurs worden de meest idiote dingen geschreven en beweerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten