...eindelijk was het moment daar dat onze yogaleraar ons terug les gaf, na de indrukwekkende avant-prémiere van zijn dansvoorstelling. We begonnen om 10.30 uur zodat we moe en voldaan samen op het terras op het middaguur in de volle zon genoten van zelfgebakken brood met geitenkaas en tomaat, vers fruit, grof gemalen koffie van Jespers en elkaars gezelschap. Geen verrassing dat de zee op mijn netvlies verscheen, en dus vertrokken we even later naar Vrouwenpolder op aanraden van Luc. Eens de grens over veranderde de versleten autostrade in een prachtig strakke rijstrook tussen wilde grasvelden, zonder lelijke verlichtingspalen en verroeste vangrails, door groene, lichtgroene, geelgroene, grijsgroene en koolblauwgroene vlaktes. Het prachtige zeenatuurgebied zonder bebouwing achter camping oranjezon is een beeld uit vervlogen tijd, de uitgestrekte kustlijn in mistdampen en het zachtzoute zeewater vertraagden ons stedelijk hersenverkeer, slapen in het duinzand deed dromen van een lange ouderwetse vakantie in een duinencabane... ach, de zee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten