Ik zit in het halfdonker, drink enkele glazen wijn... opeens verschijnt de hoes van de LP Hair uit 1968 op mijn netvlies, mijn eerste kennismaking met muziek, ik was vijf jaar en gek op deze plaat, (de hoes alleen al) dag in dag uit, dezelfde nummers, ook al begreep ik toen niet dat het over een zeer controversiële musical, hippies, sex en Vietnam ging. En toch zitten hierdoor diep in alle vezels van mijn lijf de jaren '60 verankerd, samen met de herinnering aan een ongelooflijk modern huis met middeleeuwse bouwmaterialen en gigantische binnenkoer in Limburg, vermoedelijk van architect Raymaekers, waar een bebloemde bedzetel in alkoof aan de centrale haard en gegolfde baksteengangen ons evengoed inwijdden in de songs van Bambi en pingpongtafels, terwijl de volwassenen martini dronken. De eigenaar is ondertussen dood... how can people be so heartless, how can people be so cruel, easy to be hard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten