Hoe mooi, de muzikant barst in tranen uit als zijn in een Brussels park gestolen viool wordt teruggevonden, geweld ligt aan krappe woonruimte en discriminatie en wordt geminimaliseerd tot een banale communautaire eis voor meer geld... "dat mijn lerares hedendaagse dans me gisteren zei dat er na 2 jaar hard werk eindelijk beweging in komt, zowel ruimtelijk gerelateerd als innerlijk ! " schreeuw ik. De kat in het rusthuis zoekt gezelschap op van mensen die enkel maanden later sterven en voelt aan dat troost nodig is, die van mij wil niet meer buiten, slaapt constant, is banger dan anders en dat bevalt me niet, "ga godverdomme buiten spelen!" roep ik dan en koop zo'n fluorescerend stuk plastiek met een pluim erop waar ze hard van wegloopt... koffie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten