portret - olieverf op mdf - 62x200cm - 20.06.2010
29 jun 2010
café
even een aperitiefje pakken in het enige café alvorens heerlijk eerlijk te gaan eten in het enige hotel van le-Collet-de-Dèze. Ja... soms moet je de inrichting erbij nemen. En zo voel je aan dat de Cevennen een harde omgeving is, de weinige gasten in het café geketend aan elkaar en het overleven in de woeste natuur.
Oostende
... en daar zaten we dan tussen de massa. In Oostende. 30° eindelijk, op zoek naar een plekje op het overladen strand. Vreemd dat voor Thermae Palace het strand het minst bevolkt is. Een pedante zelfingenomen vrouw met dik gat kwam onze buren er op attent maken dat hun kleine hondje niet mocht loslopen "ik werk aan't stad, ik zeg het maar, en ik heb een kind dat schrik heeft van honden, maar als ze controleren dan kost het U 250€, verderdoor is een strand waar... blablabla"... De trut was tevreden over zichzelf en keek niet om toen om 5 uur iedereen naar huis ging en het strand als één ranzige grote vuilbak achterbleef. Het is een zak die zijn blik naast de vuilbak smijt, lees ik in de file naar huis. Ondanks de trut met haar vriendin met even dik gat en een zoon die Tibaut noemt, vond ik het een fijne dag!
poëzie
Er zijn zo van die momenten... je vertrekt naar Brussel om te dansen, trekt verder naar Oostende en overnacht in een appartement van vrienden (en ex-klant, zie blog) ... en plots is het daar, een ogenblik van perfecte inspiratie, een door andere mensen gecreëerde omgeving die je pakt en meevoert in een andere wereld, ver weg van huidige schoonheidsidealen of idiote interieurprogramma's. Puur, elementair en poëtisch. En ik word blij. Blij omdat dit nog kan. Geniet mee van de foto's en wordt even blij met mij.
26 jun 2010
macrobiotiek en wijn
We werden gisteren uitgenodigd om macrobiotisch te gaan eten. De avond werd georganiseerd door Catherine Kools, in de prachtige loft van Peter. Catherine wil haar enthousiasme voor deze manier van eten, die ik moet toegeven voor mij totaal onbekend is, met andere mensen delen. Ik heb het gevoel dat een éénvoudige en eerlijke bio-plattelandskeuken al een hele stap vooruit is op onze consumptiemaatschappij en macrobiotiek een halte te ver, de live klassieke pianomuziek tegen het einde deed me niet overlopen van enthousiasme. Dat neemt niet weg dat ik me verder ga informeren en deze confrontatie me weeral iets kan aanreiken dat me nieuwe inzichten kan geven in de wereld van voeding, onze manier van leven en eventuele alternatieven voor onze spiritueel stilaan doodbloeiende maatschappij.
25 jun 2010
23 jun 2010
21 jun 2010
eten
Vreemd hoe eten een dag kan bepalen. We een maaltijd uitvinden, ingrediënten aankopen, in de keuken staan met een glas wijn. Hoe samen vis, vlees en vooral groenten als grootste uitdaging bereiden van vitaal belang kunnen zijn. Hoe we met vrienden kunnen vertrekken naar een onbekende bestemming, partners wijnen kunnen voorstellen, eerlijke en aardse producten kunnen ingeschakeld worden tot een avondvullende bezigheid .
Abonneren op:
Posts (Atom)