Vandaag liep ik in de Middeleeuwen, de vervallen watermolen uit 1778 ligt erbij alsof hij pas verlaten werd, beneden naast de rivier, vleermuizen vliegen rakelings tegen het plafond, machtige stilte en geuren bedwelmen ons, sublieme toetsen en prikkels rechtstreeks naar het hart en daarna onze hersenen, raakt gevoelige elementen van onze oeroude genetica. Ik ruik ter hoogte van m'n voorhoofd de kleverig zoete kamperfoelie haag, loodzwaar en zwanger van verleiding, anijs met de scherpe onrijpe tuinbonengeur van bloeiende brem, chlorophyl van nat gras boven de dode oergeur van natte aarde, staalharde rots vol muurpeper in mijn borst en beenderen, zoutijzeren bloedgeur van varens met lauwe zuiderwind uit de Pyreneeën ijl onder m'n hersenpan, spirituele terpentijn en zalvende wierookhars der lariksnaalden boven verhit asfalt, bitterzoete bedwelming van vlierbloesems achter in de neus, frangipane, brandend hout recht naar het hart, de fragiele roze suikergeur van rozen naast een groententuin en wilde marjolein vermengen zich geleidelijk met de stugheid van de steeneik. Geur is krachtvoer voor het geheugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten