Twaalf mosselen met look en peterselie lagen zout geurend op mijn bord, de zon scheen harder vandaag, verzacht door de zachte zeewind. We daalden af uit de regen in de bergen en reden stilaan de Camargue in, een grafisch landschap dat me verraste met ondiepe, immense watervlakken, lila zoutvlakten tegen een staalblauwe lucht doorsneden met flarden en lijnen wit, flamingo's vlogen over en scheerden over de grijsgroene en stugge zeekraalvelden, de geluidloze uitgestrektheid hing boven onze hoofden en bracht rust in elke vezel van onze broze takken. Zoet water met honderd zwanen , groen, links van de weg, zout water gedroogd rechts met ibissen, de horizon op het einde van de rijbaan, zeep, stenen krekels en rosé in Aigue-Mortes, een stad in een perfect ommuurde rechthoek, erbuiten water en zoutheuvels, wat een voortreffelijk concept. La grande Motte verraste met zijn frisse '60 architectuur en benadrukte mijn gemis aan moderne architectuur, D, groen, rood, oranje, bogen en lijnen, piramides en Brasilia op poten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten