Na vier jaar hedendaagse dans ontdek ik des te meer mijn probleempunten:
- mijn lichaam is nooit ontspannen
- ik heb spiergroepen die constant opgespannen staan uit gewoonte zonder dat ik het voel
- ik gebruik mijn lichaam meestal verkeerd
- sommige spieren zijn te kort
- mijn bekken is gesloten
Ik vraag me zelfs af of er nog iets aan te veranderen valt, blijf toch proberen om terug bewust te worden van mijn zak beenderen, bloed, spieren en organen. Leer opnieuw mijn voeten echt in contact te brengen met de aarde voor een beter evenwicht en verbinding te maken met mijn volledige ruggengraat. Net zo in mijn schilderen en tekenen. Ook al startte ik vijftien jaar geleden academie schilderkunst met het afleren te schilderen, voel ik dat ik hieraan nog steeds moet werken. Geen 'schilderij' meer maken, geen 'dans' meer uit te voeren volgens aangeleerde en beperkte normen. En da's nou net het moeilijkste wat er is, afleren wat je al die jaren in de strot werd geramd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten