Emanuel Gat ontroerde mij reeds met winter variations, dus mocht Brilliant Corners mij niet ontsnappen. Deze hallucinant menselijke en gestructureerde choreografie met verschuivingen is een experiment in expressie en onderlinge verhoudingen, gedragingen, het aftoetsen van gevoelens door beweging, uitputting, tederheid, afstoten, achtervolging, intimiteit, radeloosheid of plezier, een uur lang zonder pauze of aarzeling, het herleidt mij tot een zak patatten, de perfectie en intense vastberadenheid van de dansers in groep en individueel overtuigt me van de prachtige en rijke uitdrukkingsmogelijkheden via het enige werktuig dat iedereen bezit, het lichaam. Ik denk dat ik nog even blijf dansen maar dan hopelijk zonder deze perfectie na te streven, aanpassing aan eigen middelen is ook een methode tot inzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten