Het moeilijke aan alleen reizen in een stad is voor mij het constante gevoel dat ik van alles zou moeten doen, de kansen grijpen die ik zelf moet zien te vinden. Ik zit momenteel in een café in Berlin Mitte en drink groene thee, kijk naar de mensen en dan naar buiten, naar de lampen tegen het plafond en probeer niets te doen, wat algauw ontaardt in het schrijven van deze blog. Schrijven in Berlijn, ik doe het niet elke dag denk ik dan en overtuig mezelf dat dit ook reizen is. Het verschil met Kreuzberg is enorm groot, dat me gisteren aangenaam bezoedelde met z'n chaos waardoor ik nu apathisch rondloop in afgelikte Ampelmannwinkels en een beetje stijf aan mijn tafel zit. Doorgedreven massatoerisme en gentrificatie (het woord leerde ik via mijn buurman kennen die het gebruikte toen hij met veel vertoon in onze straat in A kwam wonen) zijn onwelriekende evoluties in een stad en leiden tot een gevoelloze wereld waarin uiterlijke schijn en geld de macht grijpen.
Groene thee ??? ik zie daar toch een stevige pint staan hoor ! Santé
BeantwoordenVerwijderenGoed nieuws vanuit Antwerpen, vanaf vandaag nieuwe grote bomen in je straat !