Lezen dat je ex bang is van mij bevestigt de gespletenheid van het leven. Aan de ene kant vind ik dat een idiote opmerking, zeker na de voorbije maanden waarin ik mij op de achtergrond hield, aan de andere kant streelt het plots vandaag mijn ego. Ik de sterke, alhoewel ik diep een emotioneel experiment ben, of misschien niet. Het kan altijd erger. Vanmorgen stond ik op en voelde me als een gewone mens op een maandagmorgen, en ja dat verontrustte mij. En het feit dat dat mij verontrustte, verontrustte mij ook. Ik bekijk mezelf als op een afstand en herken de patronen, besef waarrond alles draait in deze wereld maar blijf halsstarrig vragen stellen, eerder op een experimentele en mij boeiende manier. Des te meer lach ik met mezelf dat ik binnen een uur vijf planten ga verhuizen vanuit mijn vroegere woonst naar mijn (als alles goed verloopt, want nog steeds afhankelijk van hem) nieuwe terras. Neen geen televisie of bed of tafel, boormachine noch stoel. De geruststelling van de man waarmee ik dertig jaar deelde dat hij niets zou verhuizen dat van mij is, maar toch even extra meldt dat hij de muziekinstallatie meeneemt bevestigt mij in mijn anders denken en logica. Ik volg niet meer en berust in mijn zijn. Ik maak op dit moment chili con carne voor de vriend die mij helpt, ook al bereidde ik vandaag 20 liter op mijn werk. Het is een idiote bedoening, maar op één of andere manier biedt die onlogica mij troost, zegt die mij dat niet alles moet verlopen volgens vaste patronen, mijn tekeningen bieden mij houvast en vertalen de inspiratie die ik krijg door deze periode. Misschien ben ik inderdaad iemand om bang van te zijn, maar dat is dan maar goed ook. Dat liever dan mezelf te plaatsen op een bidprentje en te genieten van de betuigingen. Wat zou het éénvoudiger zijn als ik niet nadacht, ik word geconfronteerd met mezelf en wie ik ben, hoe ik in elkaar zit, en zie stilaan de voordelen er van in, het is wie ik was als kind, toen al voelend dat gewoon meegaan met de verwachtingen niet was weggelegd voor mij, dat er iets in mij zat dat vroeg om gevoed te worden, de enorme kans die wordt gegeven om te onderzoeken en bevindingen te vertalen. Misschien is dat levenskracht, en vat mijn laatste tekening die ik net maakte alles samen. Cut the Crap! We zijn hier bijeen voor een fractie van de tijd en moeten er het beste van maken en dat kan alleen door dieper te gaan dan oppervlakkig geneuzel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten