مرجان ساتراپی

Ik zag gisteren de ontroerende animatiefilm persepolis (bekijk de prachtige web-site!) gemaakt naar de autobiografische strip van Marjane Satrapi, Iraanse die haar leven tijdens de Iraanse revolutie en de oorlog Iran-Irak beschrijft. Ze kreeg tegenwind van het Iraanse régime, en zo lees ik op internet, nog steeds van Iraniërs waaronder iemand op 'youtube' bijvoorbeeld die het stiekem nuttigen van alcohol in de film vergelijkt met de alcohol-maffia van Al Capone in Amerika. Niets houdt haar volgens mij tegen haar eigen verhaal te vertellen, zoals zij dat heeft meegemaakt, ontroerend, eerlijk en individueel, zonder polemiek te willen creëren, maar vooral ongelooflijk mooi getekend, haar visie op de hoofddoek is meer dan ooit actueel. Zolang in Iran en andere landen nog steeds mensen worden geëxecuteerd omdat ze er andere ideeën op na houden of openlijk oppositie voeren blijft deze film geloofwaardig, en geen louter Westerse anti-islampropaganda. 

Net ervoor keek ik naar 'De Texasrakkers' en stond versteld van de lelijke animatie en onvoorstelbaar onnozel scenario, Vandersteen's strip onwaardig. Met éénvoudige lijnen, mooie tekeningen, de juiste beeldentaal en een ijzersterk verhaal bereik je veel meer, Persepolis heeft dit alles en verloor onterecht een Oscar aan 'Ratatouille'.