De kettingzaag kartelde door het zoete hout, de doffe knal voorafgegaan door het gesuis van het immense lichaam maakt hem tot materie, snel en vakkundig afgevoerd, de stroperige honing plakt zich vast in de stof, woorden en wijn tot het schemert tussen de groene naalden en de rechtopstaande trilharen, beschermend tegen kou en maandag, wanneer alles zich terug gladstrijkt om het bericht te versturen, koel en gevoelloos zodat resultaat en functies verbeteren, Mr Proper en de schuurspons blijven haren verzamelen, lange dunne wormen, gevallen uit de kruin die al lang verdween richting noord... afscheid woog nog nooit zo zwaar, ontvangen nog nooit zo licht alsof betekenis zich enkel nestelt in gewicht en afstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten