...ik word wakker, gelukkig (word ik wakker, niet gelukkig wakker worden) , het is koud en de zon schijnt, de winter bijt zijn tanden in de wereld en desinfecteert het vocht. Op de fiets rij ik door de Oude Landen en zijn Galloway runderen naar mijn ouders voor een tas koffie. Mijn wereld met die van hen, sommige dingen worden gezegd, andere niet... ik fiets terug naar huis, wegenwerken, sportpaleis en Stuivenberg-ziekenhuis, waar ik vorige week mijn mentor bezocht, aftakelend modernisme. Thuis krijg ik telefoon, L.'s moeder gestorven deze morgen, ik denk aan mijn lijf, ouder worden en schenk me, ook al is het middag, mezelf een glas wijn in. Spaarlampen gaan de wereld niet redden, we staan voor een belangrijke ommekeer voel ik in mijn botten. En toch is het gemakkelijker om het economisch beeld te blijven volgen, automachismo, KBC, Knokke, Quick met zijn obscene hoeveelheid afval, reizen naar Mexico (euh... of toch dan weer niet?), kerstshopping.
... wat ik eigenlijk wil zeggen: Wat stelt onze politiek eigenlijk voor als men zelfs een schandelijk probleem als het 3 weken geleden stoppen van waterzuivering in Brussel niet kan oplossen zonder zware schade aan ons milieu?
In Planckendael zijn ze zo fier dat ze de Barebeek eigenhandig zuiveren via zuurstof, planten en bezinking, een prachtig proces om te zien, een must voor elke ouder die zijn kinderen iets belangrijk wil meegeven. Ik stond er van versteld dat industrie nog steeds waterlopen (en dus ons) kan dood vervuilen zonder gevolgen en dat een individueel initiatief dit moet oplossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten