'k verjaar... en kerst... en oudjaar... en grijs en donker. Trieste buren doen net waar ze zin in hebben, ieder voor zich. Volgens Belgische normen moet je dan achterbaks ingrijpen, ik stuur daarentegen een gevat mailtje met komische inslag, maar met voldoende verontwaardiging. Zowat alle vrienden kennen wel het verhaal van die ene buur die eist dat je je bomen omkapt in je tuin, wat me onvoorstelbaar triest maakt, wat een discrepantie tussen realiteit en goede voornemens of mooie idealen. Het menu voor kerst met vier vrienden is opgesteld (oesters, pastinaaksoep, garnaalkroketten, wild met geglaceerde wintergroenten, een Noors peperkoekenhuis...) , het aperitief in Gustav voelt aan als een romantisch weekend in Wenen, thuis steek ik het haardvuur aan. De laatste les hedendaagse dans vandaag was als een therapiesessie, volle maan lonkt, tristesse wordt omgezet in contemplatie, morgen start ik in Geel aan het museum van het afscheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten