Ik zit nog steeds in een witte ruimte, waar voegen en overgangen vervagen, waar kleur opeens helder wordt als frisse bloemen in een gezonde alpenweide, het geluid tegen kale eerlijke wanden klettert als water tegen de rotsen, en kraftwerk de ideale muziek is, 'tour de france - soundtracks' uit 2003, muziek gecomponeerd door de voorvaders van de electronische muziek ('75) en nu 30 jaar later diezelfde sound geven aan futuristisch technische organisaties als de TDF en de wereldtentoonstelling in Hannover 2000 die op mij een blijvende indruk maakte , het aanbreken van een nieuwe eeuw. Sommigen kunnen of willen niet meer volgen en kruipen terug in de grot van het verleden, ik vrees dat dat geen optie meer is voor mij, en hopelijk nog een heleboel anderen, klaar voor de toekomst, verder dan onze neus lang is, naar een universum voor de zintuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten