vandaag begon de lente, de deur naar het terras staat weer open terwijl ik schilder, felle kleuren, wilde vormen, chaos. En samen met die lente hangt de politiehelikopter boven ons huis, hoor ik later vanuit het veluxraam van het huis in de Regentstraat de Marokkaanse man zijn vrouw weer slaan, roepen, huilen, een krijsende baby, ik sluit de ramen en zet de muziek wat luider, Fennesz Black Sea, duik toch terug onder in mijn kleurenbad. Ik vraag me eerst af of de helikopter en de krijsende vrouw een verband hebben met de zon en de lente, maar bedenk me dat het ook aan het open raam kan liggen, de helikopter en het huilende koppel doen dan gewoon verder tijdens de winter. Naast mij ligt het boek 'De wereld, een gebruiksaanwijzing'. Een boek voor jonge wereldburgers, knap opgesteld, fris, modern en duidelijk van deze tijd, een pittige blik op de maatschappij van nu, dat beaamt dat het allemaal heel éénvoudig kan zijn, maar niet iedereen er zo over denkt. Sla uw vrouw verder, dood in naam van een god, werk U te pletter, stijg verder op de economische ladder die een illusie is, eet meer vlees, oogkleppen zijn een voorwaarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten