'In een rationele samenleving moet de kunstenaar de rol spelen van een virus.'
De tram stopt achter de verdwenen Britse tank, rest enkel nog een betonnen sokkel, stalen wanden en pivoterend vlechtwerk op glad beton, een vlijmscherpe lijn in een drassig grasland, het blauwe vat crasht, lichaam toen en nu. Halfnaakte mannen met woeste snorren en veel haar op hun borst doen aërobics, dikke tetten in latex dagen het smalle brons uit, Björk staat op zijn hand. Ik koop het boek der schedels en reken af met de tricolore vrouw wiens computer niet werkt. Lege blikken in de container en dreigende wolken boven het brakke water spiegelen zich in de achterkanten van de kist, verlicht door kopspiegellampen hangend aan hun hals. Het bakstenen huis zonder dak noch ramen staat er nog, de brug verbindt en grenzen worden in vraag gesteld, het individueel gevoel van verantwoordelijkheid dient aangewakkerd te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten