Het was eigenlijk te lang geleden en daardoor onaangenaam om alleen in het bos te zitten. Ik vermoed dat het de eerste keer was dat ik er last van had, zeker toen er van thuis een telefoon kwam dat onze buurman die er voor heeft gezorgd dat we onze b&b tijdelijk moesten sluiten en een vallende poutrel of raamprofiel meer of minder geen probleem vormden, nu ons schriftelijk tot 5 augustus de tijd geeft om onze bamboe te snoeien, U weet wel die vallende blaadjes. Ik lees Happinez, Change think positive en Yoga, tijdschriften die in het hutje liggen en dompel me onder in de spirituele andere zijde, als een mantra keer op keer opnieuw en besef hoe moeilijk het uiteindelijk is om alles los te laten. Hoe vreemd is het om tot de conclusie te komen dat loslaten ook inhoudt dat ik minder houvast heb, ik voel me verloren. Deze toestand van pijn, teleurstelling en verwarring hield uiteindelijk op, schilderen helpt. Wees zeker van jezelf, laat je geluk niet afhangen van anderen, geloof in jezelf en jouw keuzes... ik versta de bedoeling maar ik werd zo niet opgevoed, de economische benadering houdt net in dat geluk wel afhangt van anderen, status en territoriumdrang. En plots werd het stil, liep er een muis door het huis. 's Nachts stond er een everzwijn voor de open deur in het donker, althans zo klonk het gesnoef. Ik kroop uit mijn bed en zag een egel, even later gevolgd door een groter, woest lopend exemplaar dat sprak als een kabouter en werd moe, liet me gaan, het was genoeg geweest.
Het was eigenlijk te lang geleden en daardoor onaangenaam om alleen in het bos te zitten. Ik vermoed dat het de eerste keer was dat ik er last van had, zeker toen er van thuis een telefoon kwam dat onze buurman die er voor heeft gezorgd dat we onze b&b tijdelijk moesten sluiten en een vallende poutrel of raamprofiel meer of minder geen probleem vormden, nu ons schriftelijk tot 5 augustus de tijd geeft om onze bamboe te snoeien, U weet wel die vallende blaadjes. Ik lees Happinez, Change think positive en Yoga, tijdschriften die in het hutje liggen en dompel me onder in de spirituele andere zijde, als een mantra keer op keer opnieuw en besef hoe moeilijk het uiteindelijk is om alles los te laten. Hoe vreemd is het om tot de conclusie te komen dat loslaten ook inhoudt dat ik minder houvast heb, ik voel me verloren. Deze toestand van pijn, teleurstelling en verwarring hield uiteindelijk op, schilderen helpt. Wees zeker van jezelf, laat je geluk niet afhangen van anderen, geloof in jezelf en jouw keuzes... ik versta de bedoeling maar ik werd zo niet opgevoed, de economische benadering houdt net in dat geluk wel afhangt van anderen, status en territoriumdrang. En plots werd het stil, liep er een muis door het huis. 's Nachts stond er een everzwijn voor de open deur in het donker, althans zo klonk het gesnoef. Ik kroop uit mijn bed en zag een egel, even later gevolgd door een groter, woest lopend exemplaar dat sprak als een kabouter en werd moe, liet me gaan, het was genoeg geweest. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten