 |
| detail uit 'Nete'- acryl op canvas - 5-09-2012 - 100 x 140 cm |
Ik zit in het bos en ontdek iets. Oren Ambarchi speelt op m'n mp3-speler terwijl ik rondom mij kijk naar de kruinen en lijven van sparren, eiken en berken. Door de muziek, strakke maar verontrustende soundscapes, krijg ik het gevoel dat de aarde elke moment binnenstebuiten kan keren, wat uiteindelijk niet gebeurt. Het zijn de bomen die antennes zijn van de ondergrondse wereld, onopvallend en roerloos, af en toe bewegend in de wind. Ze vangen elke golf op, houden ons in het oog en zenden hun informatie door naar de wortels van waaruit ze dieper de kern in worden gestuurd. En daardoor begrijp ik plots waarom veel mensen bomen haten. Het zijn spionnen van de wereld die we niet begrijpen, een wereld die ons logisch en economisch denken te boven gaat en negeert, daardoor bedreigend door ons kunstmatig evenwicht. En als er dan al eens een boom wordt geplant in een tuin is dat om te tonen wie de meerdere is door het jaarlijks beknotten, snoeien of herleiden tot een stok, zonder voelsprieten of zintuigen. De beste methode om de vijand te verschalken is hem toe te laten binnen jouw grenzen en hem dan van z'n vrijheid beroven.
Oren Ambarchi: Intimidator
Geen opmerkingen:
Een reactie posten