Brussel is een vreselijke stad als het regent en grijs is, hoogstwaarschijnlijk zoals elke stad elders. Ze helpt dan echt niet mee om haar kwaliteiten te ontdekken maar benadrukt de door geldzuchtige politiekers en architecten doorgedrukte stedenbouwkundige ingrepen, de slordige stellingen met zeildoek op de grote markt die een moderne kerstboom moeten voorstellen, niet toevallig gesponsord door Electrabel, één van de dictatoriale bedrijven die op handen worden gedragen. Permeke staat onvervaard met grote houten kop en donker blinkende verfkwakken achter dikke muren, Marietje stervend in het grote bed in een krans van wit licht dat zijn gelaat bevlekt. Buiten op het terras, beschut onder de zwarte zonnetent, drink ik dan toch uit noodzaak nog eens een glas rosé, twee, drie, in de ondertussen vijf jaar durende bouwwerf aan de overkant slijpen dubieuze aannemers wapening, een straal vonken stort de straat op, stank van verbrand staal. Op de Zavel doet iedereen gemaakt chique, franstalige menukaarten, dure chocolade en een parking vol auto's, hier en daar een verdwaalde palmboom ertussen in een houten bak. Ik wil naar huis, steek het haardvuur aan en laat de rolluiken naar beneden, sluit zo veel lelijkheid en kilheid buiten, linzen met look zeesla en shiitakes, wilde rijst met rode paprika en pijnboompitten, koolrabi gestoofd in sojasaus met rode ui, pompoen- en zonnebloempitten versterken mijn innerlijk systeem, ik val in een diepe slaap voor het vuur en droom van de zon. Dan keer ik terug naar Brussel.
Via uw opmerkingen bij de aanbieder van vakantiewoningen kwam ik op uw weblog. Wat een prachtige site. En wat een mooi verhaal over het bezoek aan Zwitserland. Ik geloof dat ik volgend voorjaar deze "een keer in je leven" ervaring ga meemaken.
Brussel is een vreselijke stad als het regent en grijs is, hoogstwaarschijnlijk zoals elke stad elders. Ze helpt dan echt niet mee om haar kwaliteiten te ontdekken maar benadrukt de door geldzuchtige politiekers en architecten doorgedrukte stedenbouwkundige ingrepen, de slordige stellingen met zeildoek op de grote markt die een moderne kerstboom moeten voorstellen, niet toevallig gesponsord door Electrabel, één van de dictatoriale bedrijven die op handen worden gedragen. Permeke staat onvervaard met grote houten kop en donker blinkende verfkwakken achter dikke muren, Marietje stervend in het grote bed in een krans van wit licht dat zijn gelaat bevlekt. Buiten op het terras, beschut onder de zwarte zonnetent, drink ik dan toch uit noodzaak nog eens een glas rosé, twee, drie, in de ondertussen vijf jaar durende bouwwerf aan de overkant slijpen dubieuze aannemers wapening, een straal vonken stort de straat op, stank van verbrand staal. Op de Zavel doet iedereen gemaakt chique, franstalige menukaarten, dure chocolade en een parking vol auto's, hier en daar een verdwaalde palmboom ertussen in een houten bak. Ik wil naar huis, steek het haardvuur aan en laat de rolluiken naar beneden, sluit zo veel lelijkheid en kilheid buiten, linzen met look zeesla en shiitakes, wilde rijst met rode paprika en pijnboompitten, koolrabi gestoofd in sojasaus met rode ui, pompoen- en zonnebloempitten versterken mijn innerlijk systeem, ik val in een diepe slaap voor het vuur en droom van de zon. Dan keer ik terug naar Brussel.
Via uw opmerkingen bij de aanbieder van vakantiewoningen kwam ik op uw weblog. Wat een prachtige site. En wat een mooi verhaal over het bezoek aan Zwitserland. Ik geloof dat ik volgend voorjaar deze "een keer in je leven" ervaring ga meemaken.
BeantwoordenVerwijderenzeker doen, het loont de moeite!... en bedankt voor het compliment.
BeantwoordenVerwijderen